منش فش. [ م َ ن ِ ف َ ] ( ص مرکب ) این کلمه در بیتی از شاهنامه فردوسی چ بروخیم و بعضی از نسخ ولف آمده و در فهرست ولف به تقریب چنین معنی شده : «ظاهراً به معنی متکبر و مغرور» ولی در شاهنامه چ دبیرسیاقی ج 5 ص 2365 «ارمنی فش » و در چ روسیه ج 9 ص 73 «منی فش »آمده است : ز دست یکی بدکنش بنده ای پلید و منش فش پرستنده ای.
فردوسی ( شاهنامه چ بروخیم ج 9 ص 2738 ).
فرهنگ فارسی
این کلمه در بیتی از شاهنامه فردوسی چاپ بر وخیم و بعضی از نسخ و لف آمده و در فهرست ولف به قریب چنین معنی شده . ظاهرا بمعنی متکبر و مغرور .
