منسوجات ساسانی

منابع چینی، کلاسیک و اسلامی منسوجات ساسانی را تحسین کرده و آن را کالایی قیمتی توصیف می کنند ولی هیچ توصیف مشخصی از آنها ارائه نمی کنند. بیشتر مطالعات منسوجات ساسانی در اصل مبتنی بر این منابع و بر بررسی نقش برجسته های غار بزرگتر طاق بستان است که با وجود جذابیت بسیار، دچار اثرپذیری های بیرونی بسیار هستند و نتیجتاً نمی توانند نمی تواند نمونه های نوعی هنر درباری ایرانی قلمداد شود. برخی الگوهای مشاهده شده بر پوشاک چهره های طاق بستان مسلماً بازتولیدهای تزییناتی که در فلزکاری و بالاتر از همه گچ بری دورهٔ پایانی ساسانی است. به هر روی، هم الگوهای تزیینی حکاکی شده و هم مدل پوشاک نشان دهندهٔ نوعی طعم خارجی است. علاوه بر این، بازمانده های غار بزرگتر طاق بستان آثار ساسانی بسیار پایانی هستند و هیچ معادل مشابهی در کل مجموعهٔ هنر ایرانی پیشا اسلامی ندارد. تنها البسهٔ نساجی قابل اطلاق به دوره ساسانی، در جریان کاوش های علمی در شهر قومس، استان سمنان و تل ملیان ( فارس ) بازیابی شد که تزیینات خاصی را به نمایش نمی گذارد و نمی توان در خصوص تولید آن در پارس مطمئن بود.