منس

لغت نامه دهخدا

منس. [ م َ ن َ ] ( ع اِمص ) شادی و خرسندی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). نشاط. ( اقرب الموارد ). || ( مص ) شادمان گردیدن. ( از ناظم الاطباء ).

منس. [ م ِن ِ ] ( اِخ ) شکل یونانی شده «من-ه ئ-ی » . بر اساس روایت کهن مصریان او اولین فرعون مصر و موجد اتحاد و یکپارچگی کشور مصر بود و شهر ممفیس را بر دلتای نیل او بنا نهاد. ( از لاروس ).

فرهنگ فارسی

اولین فرعون مصر که تمام کشور را متحد ساخت و شهر ممفیس را بنا نهاد .
شادی و خرسندی . نشاط .

دانشنامه عمومی

مِنِس فرعونی از دوره آغازین دودمانی مصر بود که گمان می رود بنیان گذار دودمان نخست پادشاهی مصر باستان در ۳۱۵۰ پیش از میلاد باشد.
اینکه منس در اصل چه کسی بوده موضوعی است که هم اکنون نیز در میان مصرشناسان بحث می شود. گمان غالب بر این است که منس با نارمر یکی بوده و همو بوده که مصر علیا و سفلی را یکپارچه کرده، با این حال احتمال آن نیز هست که منس در واقع هور آها بوده باشد.
عکس منس
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

مِنِس (Menes)
طبق روایات مصری، اولین فرعون از نخستین سلسلۀ عتیق مصر باستان بود که، مِمِفیس را بنا کرد و پرستش خدایان را رواج داد؛ و مصر علیا و سفلی را متحد کرد (ح ۳۰۵۰پ م).

پیشنهاد کاربران

بپرس