مُنزوی، حسین (زنجان ۱۳۲۵- همان جا ۱۳۸۳ش)
مُنزوی، حسین
شاعر ایرانی. در رشتۀ زبان و ادبیات فارسیِ دانشگاه تهران درس خواند. به خاطر نوآوری هایش در غزل فارسی شناخته شده است. برخی از سروده های وی در حنجرۀ زخمی تغزّل (تهران، ۱۳۵۲) و از ترمه و تغزّل (تهران، ۱۳۷۶) گرده آمده است. در رادیو و تلویزیون و مطبوعات به فعّالیت های نگارشی در زمینۀ ادبیات پرداخته است. در تحلیل آثار برخی از شاعران سنّت گرا و نوگرای معاصر مقاله هایی نوشته است.
مُنزوی، حسین
شاعر ایرانی. در رشتۀ زبان و ادبیات فارسیِ دانشگاه تهران درس خواند. به خاطر نوآوری هایش در غزل فارسی شناخته شده است. برخی از سروده های وی در حنجرۀ زخمی تغزّل (تهران، ۱۳۵۲) و از ترمه و تغزّل (تهران، ۱۳۷۶) گرده آمده است. در رادیو و تلویزیون و مطبوعات به فعّالیت های نگارشی در زمینۀ ادبیات پرداخته است. در تحلیل آثار برخی از شاعران سنّت گرا و نوگرای معاصر مقاله هایی نوشته است.