مُنْدیگَک یک محوطه باستانی در افغانستان است که در ولایت قندهار در ۵۵ کیلومتری شمال غربی قندهار واقع شده است. [ ۱] سابقهٔ آن به عصر برنز می رسد و از آن با عنوان دروازهٔ بین حوزهٔ فرهنگ نیاایلامی در فلات ایران و تمدن دره سند یاد شده است.
مندیگک شهر بزرگ ماقبل تاریخ با توالی فرهنگی مهم از هزاره های ۵ تا ۲ قبل از میلاد بود. در دهه ۱۹۵۰ دانشمند فرانسوی ژان ماری کازال حفاری آنجا را آغاز کرد. [ ۲] طول این تپه قبل از حفاری ۹ متر بود. [ ۳]
ظروف و وسایل بدست آمده از مندیگک مربوط به هزاره ای سوم پیش از میلاد نشان می دهد که این شهر دارای روابط فرهنگی و تجاری با ترکمنستان، بلوچستان و تمدن دره سند بوده است.
مندیگک در جریان تمدن حوزه هیرمند ( سیستان ) ، که به آن فرهنگ هیرمند نیز گفته می شود، شکوفا گردید. [ ۴]
این مکان با مساحت ۲۱ هکتار وسعت دومین شهر بزرگ تمدن هیرمند بود، اولین شهر این حوزه الی سال ۲۴۰۰ پیش از میلاد شهر سوخته با ۱۵۰ هکتار بود. [ ۵]
بمپور، در ایران، نزدیک به مندیگک بوده و آنها باهم دارای روابط تجاری بودند.
در حدود سال ۲۲۰ قبل از میلاد، هر دو شهر سوخته و مندیگک با از دست دادن اقتدار قابل توجهی در منطقه و با اشغال مختصر در تاریخ های بعدی، روند نزولی را آغاز کردند. [ ۶]
مندیگک دارای برخی موضوعات مربوط به تمدن دره سند است. این مطالب شامل بخشی از مجسمه های سرامیکی مارها، گاوهای نر کوهان دار و سایر موارد مشابه آنچه در دیگر شهرهای دره سند یافت می شود، می باشد. [ ۷]
ظروف سفالی که در، پیدا شده است، شباهت های زیادی با این ماده در کوت دیجی دارند. [ ۸] این ماده در اولین لایه کوت دیجی نشان استفاده شده است.
شاخص ترین خصوصیت معماری یادمانی عصر برنز که شکل نماها است که آن ها را از خانه های معمولی مجزا می کند. روی نما جلویی بناهای یادمانی یا کوها تزئینات برجسته ای از خشت خام چیده می شد. در تپهٔ آ در مندیگک نمای بازمانده از دو سکوی پله ای کوتاه تشکیل شده است. تزئینات جلوی هر دوی این سکوها شامل دنباله ای از نیم ستون هایی با مقطع دایره ای است که ۱٫۶ متر ارتفاع دارند و یک کتیبهٔ تزئینی خشتی روی آن ها جای داده شده است. [ ۹] بنای بزرگ تپهٔ G مندیگک نیز نمایی دارد که با شبکه ای متراکم از نوارهای ستون نما تزئین شده بوده است. [ ۱۰]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمندیگک شهر بزرگ ماقبل تاریخ با توالی فرهنگی مهم از هزاره های ۵ تا ۲ قبل از میلاد بود. در دهه ۱۹۵۰ دانشمند فرانسوی ژان ماری کازال حفاری آنجا را آغاز کرد. [ ۲] طول این تپه قبل از حفاری ۹ متر بود. [ ۳]
ظروف و وسایل بدست آمده از مندیگک مربوط به هزاره ای سوم پیش از میلاد نشان می دهد که این شهر دارای روابط فرهنگی و تجاری با ترکمنستان، بلوچستان و تمدن دره سند بوده است.
مندیگک در جریان تمدن حوزه هیرمند ( سیستان ) ، که به آن فرهنگ هیرمند نیز گفته می شود، شکوفا گردید. [ ۴]
این مکان با مساحت ۲۱ هکتار وسعت دومین شهر بزرگ تمدن هیرمند بود، اولین شهر این حوزه الی سال ۲۴۰۰ پیش از میلاد شهر سوخته با ۱۵۰ هکتار بود. [ ۵]
بمپور، در ایران، نزدیک به مندیگک بوده و آنها باهم دارای روابط تجاری بودند.
در حدود سال ۲۲۰ قبل از میلاد، هر دو شهر سوخته و مندیگک با از دست دادن اقتدار قابل توجهی در منطقه و با اشغال مختصر در تاریخ های بعدی، روند نزولی را آغاز کردند. [ ۶]
مندیگک دارای برخی موضوعات مربوط به تمدن دره سند است. این مطالب شامل بخشی از مجسمه های سرامیکی مارها، گاوهای نر کوهان دار و سایر موارد مشابه آنچه در دیگر شهرهای دره سند یافت می شود، می باشد. [ ۷]
ظروف سفالی که در، پیدا شده است، شباهت های زیادی با این ماده در کوت دیجی دارند. [ ۸] این ماده در اولین لایه کوت دیجی نشان استفاده شده است.
شاخص ترین خصوصیت معماری یادمانی عصر برنز که شکل نماها است که آن ها را از خانه های معمولی مجزا می کند. روی نما جلویی بناهای یادمانی یا کوها تزئینات برجسته ای از خشت خام چیده می شد. در تپهٔ آ در مندیگک نمای بازمانده از دو سکوی پله ای کوتاه تشکیل شده است. تزئینات جلوی هر دوی این سکوها شامل دنباله ای از نیم ستون هایی با مقطع دایره ای است که ۱٫۶ متر ارتفاع دارند و یک کتیبهٔ تزئینی خشتی روی آن ها جای داده شده است. [ ۹] بنای بزرگ تپهٔ G مندیگک نیز نمایی دارد که با شبکه ای متراکم از نوارهای ستون نما تزئین شده بوده است. [ ۱۰]
wiki: مندیگک