مَنْدَنی پور، شهریار (شیراز ۱۳۳۵ش)
مَنْدَنی پور، شهریار
داستان نویس ایرانی. از دانشگاه تهران در رشتۀ علوم سیاسی دانشنامۀ لیسانس گرفت. سپس کتابدار کتابخانۀ حافظیۀ شیراز شد و همان جا به انتشار ماهنامۀ ادبی عصر پنج شنبه پرداخت. از نویسندگان نوگرایی است که به نثر و فرم اثر، توجهی جدی نشان می دهد و مهم ترین وسوسۀ ذهنی اش طرح مسئلۀ غربت انسان در بُعدی فلسفی ـ اجتماعی است. جهان آثار او جهانی شکل گرفته از استعاره و رؤیاست و همه چیز در فضای بینابینی واقعیت و خیال موج می زند. در ۱۳۷۸ش برندۀ جایزۀ بیست سال ادبیات داستانی شد. از آثارش: مجموعۀ داستان سایه های غار (۱۳۶۸ش)؛ رمان دلِ دلدادگی (۱۳۷۷ش) با مضمون جنگ و زلزله؛ هشتمین روز زمین (۱۳۷۱ش)؛ مومیا و عسل (۱۳۷۵ش)؛ شرق بنفشه (۱۳۷۸ش).
مَنْدَنی پور، شهریار
داستان نویس ایرانی. از دانشگاه تهران در رشتۀ علوم سیاسی دانشنامۀ لیسانس گرفت. سپس کتابدار کتابخانۀ حافظیۀ شیراز شد و همان جا به انتشار ماهنامۀ ادبی عصر پنج شنبه پرداخت. از نویسندگان نوگرایی است که به نثر و فرم اثر، توجهی جدی نشان می دهد و مهم ترین وسوسۀ ذهنی اش طرح مسئلۀ غربت انسان در بُعدی فلسفی ـ اجتماعی است. جهان آثار او جهانی شکل گرفته از استعاره و رؤیاست و همه چیز در فضای بینابینی واقعیت و خیال موج می زند. در ۱۳۷۸ش برندۀ جایزۀ بیست سال ادبیات داستانی شد. از آثارش: مجموعۀ داستان سایه های غار (۱۳۶۸ش)؛ رمان دلِ دلدادگی (۱۳۷۷ش) با مضمون جنگ و زلزله؛ هشتمین روز زمین (۱۳۷۱ش)؛ مومیا و عسل (۱۳۷۵ش)؛ شرق بنفشه (۱۳۷۸ش).
wikijoo: مندنی_پور،_شهریار_(شیراز_۱۳۳۵ش)