مندس ـ فرانس پیر

دانشنامه آزاد فارسی

مِندِس ـ فرانس، پیِر (۱۹۰۷ـ۱۹۸۲)(Mendes-France, Pierre)
مِندِس ـ فرانس، پیِر
سیاستمدار میانه روِ متمایل به چپ فرانسوی. در دورۀ نخست وزیری او، ژوئیۀ ۱۹۵۴ تا فوریۀ ۱۹۵۵، اقدام های زیر صورت گرفت: مذاکرات مربوط به خروج از هندوچین در اوت ۱۹۵۴ به نتیجه رسید؛ به تونس، که کشور تحت الحمایۀ فرانسه بود، خودمختاری سیاسی اعطا شد؛ و مجموعۀ مهمی از اصلاحات اقتصادی به اجرا درآمد، ازجمله بُعد منطقه ای بخشیدن به برنامه ریزی اقتصادی و برقراری مالیات بر ارزش افزوده. این سیاست های بحث انگیز، همراه با پیشینۀ یهودی مندس ـ فرانس، او را آماج حملات راست افراطی قرار داد (تجربه ای مشابه تجربۀ لئون بلوم در دهۀ ۱۹۳۰). مندس عضو رادیکال و با سابقۀ پارلمان فرانسه بود (۱۹۳۲ـ۱۹۴۰و ۱۹۴۵ـ۱۹۵۸). در نیروی هوایی فرانسۀ آزاد خدمت کرد (۱۹۴۲ـ۱۹۴۳). سپس وزیر دارایی دولت موقت دوگل شد (مه ۱۹۴۴ـ مه ۱۹۴۵). در ۱۹۵۸ با بازگشت دوگل به قدرت مخالفت کرد و در برابر قانون اساسی جمهوری جدید او ایستاد. مندس از بنیادگذاران حزب سوسیالیست متحد، از گروه های چپ نو، در ۱۹۶۰ بود و برای مدت بسیار کوتاهی در صحنۀ سیاسی ظاهر شد و آن هنگامی بود که در جریان رویدادهای مه ۱۹۶۸ در گردهمایی بزرگ دانشجویان و کارگران اعتصابی در ورزشگاه شارلتی سخنرانی کرد. در دهۀ ۱۹۵۰ مندس ـ فرانس کوشید با استفاده از رادیو و مطبوعات، پشتیبانی افکار عمومی و رهبران حزب ها را به منظور نوسازی اقتصاد فرانسه و نهادهای جمهوری آن به دست آورد و بر بی ثباتی دولت فائق آید. اما یک بار در جمهوری چهارم، فقط هفت ماه و هفت روز، نخست وزیر بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس