مندراگور

لغت نامه دهخدا

مندراگور. [ م َ گ ُ ] ( فرانسوی ، اِ ) به لاتینی «مندراگوراس » . از گیاهان نواحی گرمسیر است که ریشه آن در قسمت های سفلی دارای برجستگی است و سپس دو شعبه شده و اندام انسان رادر ذهن متبادر میکند. از خانواده «سولاناسه » است و در ادوار کهن آن را دارای خواص بسیار گمان می کردند و در جادوگری به کارش می بردند. ( از لاروس ). رجوع به منداغورس و مدخل قبل شود.

فرهنگ فارسی

به لاتینی مندرا گوراس . از گیاهان نواحی گرمسیر است که ریشه آن در قسمت های سفلی دارای بر جستگی است و سپس دو شعبه شده .

پیشنهاد کاربران

بپرس