لغت نامه دهخدا
منجح. [ ] ( اِ ) هو البرود الکافوری. ( بحرالجواهر ). یراد به فی الکحل الروشنایا و الادویة معجون النجاح. ( تذکره داود ضریر انطاکی ص 333 ). برود کافوری. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). رجوع به برود شود.
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - پیروزمند . ۲ - کامیاب کامروا
هوالبرود الکافوری . یرادبه فی الکحل الروشنایا و الادویه معجون النجاح .
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
دانشنامه اسلامی
[ویکی اهل البیت] کلیدواژه: یاران امام حسین علیه السلام، شهدای کربلا، منجح بن سهم
از شهدای کربلاست، نامش منجح بن سهم و در زمان امام حسن مجتبی علیه السلام غلام آن حضرت بود. پس از وی غلام سیدالشهدا علیه السلام بود. مادرش کنیز آن حضرت بود. وی را از نوفل بن حارث خرید و از او «منجح » به دنیا آمد. مادر منجح در خانه حضرت امام سجاد علیه السلام خدمت می کرد و چون سفر کربلا پیش آمد، این مادر و فرزند از مدینه همراه امام حسین علیه السلام به کربلا آمدند.
منجح روز عاشورا پس از نبردی دلیرانه در رکاب مولایش به شهادت رسید و از شهدای اولیه بود. نامش در زیارت ناحیه مقدسه و زیارت رجبیه نیز آمده است.
از شهدای کربلاست، نامش منجح بن سهم و در زمان امام حسن مجتبی علیه السلام غلام آن حضرت بود. پس از وی غلام سیدالشهدا علیه السلام بود. مادرش کنیز آن حضرت بود. وی را از نوفل بن حارث خرید و از او «منجح » به دنیا آمد. مادر منجح در خانه حضرت امام سجاد علیه السلام خدمت می کرد و چون سفر کربلا پیش آمد، این مادر و فرزند از مدینه همراه امام حسین علیه السلام به کربلا آمدند.
منجح روز عاشورا پس از نبردی دلیرانه در رکاب مولایش به شهادت رسید و از شهدای اولیه بود. نامش در زیارت ناحیه مقدسه و زیارت رجبیه نیز آمده است.
wikiahlb: منجح
پیشنهاد کاربران
عامل ترجیح دهنده