منثه

لغت نامه دهخدا

( منثة ) منثة. [ م ِ ن َث ْ ث َ ] ( ع اِ ) پشم که روغن مالند به وی. ( منتهی الارب ). پشمی که بدان روغن مالی کنند. ( ناظم الاطباء ). پشمی که با آن زخم را روغن مالند. ج ، مَناث و مِنَثّات. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

پشم که روغن مالند به وی . پشمی که با آن زخم را روغن مالند .

پیشنهاد کاربران

بپرس