لغت نامه دهخدا
منثان. [ م ِ ] ( معرب ، اِ ) منتان. دزی در ذیل قوامیس عرب آرد که این کلمه مأخوذ «نیم تن » فارسی است با تغییر و جابجایی حروف. لباسی است بلند سجاف دار از ماهوت و در تابستان از ابریشم و پنبه ، با آستین های بلند وبدون دکمه. ( از دزی ج 2 ص 617 ). رجوع به منتان شود.