منتهر

لغت نامه دهخدا

منتهر. [ م ُ ت َ هَِ ] ( ع ص ) رگی که خون آن نایستد. || شکم روان. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به انتهار شود.

فرهنگ فارسی

رگی که خون آن نایستد . یا شکم روان .

پیشنهاد کاربران

بپرس