منتنه
لغت نامه دهخدا
منتنه. [ م ُ ت ِن َ / ن ِ ] ( از ع ، ص ) بدبو. ( ناظم الاطباء ). منتنة.
- روایح منتنه ؛بویهای بد. ( ناظم الاطباء ).
|| ( اِ ) غالسیفس. غالیس. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). رجوع به غالیس شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید