لغت نامه دهخدا
منتفش. [ م ُ ت َ ف ِ ] ( ع ص ) آماسیده نرم درون. ( منتهی الارب ). آماسیده نرم شکم. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). هر برآمده سست درون و منه : ان اتاک منتفش المنخرین ؛ ای واسع منخری الانف. ( از اقرب الموارد ). || گربه موی برافرازنده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). گربه موی برافراشته. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || مرغ بال جنباننده. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ). رجوع به انتفاش شود. 