منتسخ

لغت نامه دهخدا

منتسخ. [ م ُ ت َ س َ ] ( ع ص ) نسخه گرفته شده. ( غیاث ) ( آنندراج ). نوشته شده و نقل کرده شده. ( ناظم الاطباء ) : در هر شخص انسانی از نسخه وجود آدم و حوا نسخه دیگر منتسخ شد به وجود ازدواج روح جزوی و نفس جزوی. ( مصباح الهدایه چ همایی ص 96 ). || بعضی به معنی رد کرده شده نیز نوشته اند. ( غیاث ) ( آنندراج ). در غوامض سخن نوشته که اگرچه منتسخ از انتساخ به معنی نسخه گرفتن مشتق است ، اما فارسیان به فتح را به معنی منسوخ استعمال کرده اند. ( آنندراج ) :
هر آیت کمال که پیش از تو حکم یافت
آن حکم منتسخ شد و آن نسخه ابتر است.
بدر چاچی ( از آنندراج ).

منتسخ. [ م ُ ت َ س ِ ] ( ع ص ) نسخه گیرنده. ( غیاث ) ( آنندراج ). آنکه نسخه می نویسد و نسخه برمی دارد. ( ناظم الاطباء ). || ناسخ. ( از آنندراج ). آنکه محو می کند و نسخ می نماید. ( ناظم الاطباء ) :
رقمش منتسخ چهره یار.
ظهوری ( از آنندراج ).

فرهنگ معین

(مُ تَ س ) [ ع . ] (اِمف . ) ۱ - نسخ کننده ، زایل کننده . ۲ - نسخه (کتاب ) گیرنده .

فرهنگ عمید

نسخه گرفته شده.

پیشنهاد کاربران

بپرس