منتزعه

لغت نامه دهخدا

( منتزعة ) منتزعة. [ م ُ ت َ زَ ع َ ] ( ع ص ) مؤنث منتزع. رجوع به منتزع شود.
- دایره منتزعه ؛ ( اصطلاح عروض ) یکی از دوایر چهارگانه عروضی و بعضی آن را مجتلبه خوانند و هر دو در معنی به هم نزدیک است و بحور این دایره پنج است : سریع و غریب و قریب و خفیف و مشاکل. ( از المعجم چ مدرس رضوی چ 2 ص 162 ). رجوع به همین مأخذ شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) مونث منتزع یا دایره منتزعه یکی از دوایر عروضی . پنج بحر از آن استخراج میشود : خفیف سریع جدید قریب مشاکل ( همائی . بدیع ... دوره دوم ۱۴۴ -۱۴۳ )

پیشنهاد کاربران

بپرس