منتحر. [ م ُ ت َ ح ِ ] ( ع ص ) خویشتن را کشنده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). آنکه می برد گلوی خود را برای آنکه خود را بکشد. ( ناظم الاطباء ). آنکه انتحار میکند. خودکش. خودکشی کننده. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || آنکه می گیرد گلوی دیگری را. || آنکه سخت می گیرد. ( ناظم الاطباء ). منتحر. [ م ُ ت َ ح َ ] ( ع اِ ) منتحرالطریق ؛ راه پیدا و گشاده. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
