منت کش

/mennatkeS/

برابر پارسی: نازکش، خواری کش، درخواستگر

لغت نامه دهخدا

منتکش. [ م ُ ت َ ک ِ ] ( ع ص ) بیرون کشنده گل و لای از چاه. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). آنکه گل و لای از چاه بیرون می کشد. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به انتکاش شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) کسی که با دیگری قهر است ولی بوسایلی سعی میکند توجه او را جلب و باوی آشتی کند .
بیرون کشنده گل و لای از چاه . آنکه گل و لای از چاه بیرون می کشد .

فرهنگ معین

(مِ نَّ. کِ ) (اِفا. ) کسی که با دیگری قهر است ولی به وسایلی سعی می کند توجه او را جلب و با وی آشتی کند.

پیشنهاد کاربران

بپرس