مناوات

لغت نامه دهخدا

مناوات. [ م ُ ] ( از ع ، اِمص ) مناواة. خصومت : هر دو به معادات یکدیگر برخیزند و کار به مناوات انجامد. ( مرزبان نامه چ قزوینی ص 49 ). رجوع به مناواة شود.

مناواة. [م ُ ] ( ع مص ) دشمنی کردن با هم. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به مدخل قبل شود.

فرهنگ معین

(مُ ) [ ع . مناواة ] (مص ل . ) ۱ - دشمنی کردن با هم . ۲ - مفاخرت کردن .

فرهنگ عمید

با هم دشمنی کردن و فخر نمودن.

پیشنهاد کاربران

بپرس