ادعاهای دیگران دربارهٔ میراث فرهنگی، معنوی و طبیعی ایران پس از آغاز ثبت میراث فرهنگی و طبیعی در یونسکو آغاز شد و تاکنون مناقشه های فراوانی از جمله بین ایران و کشورهای همسایه رخ داده است.
طی دهه های پایانی سدهٔ بیستم میلادی و دهه های نخستینِ سدهٔ ۲۱ میلادی به ویژه پس از آغاز به ثبتِ میراث فرهنگی و معنوی بشر توسط یونسکو ( سال ۲۰۰۶ میلادی ) ، جمهوری اسلامی ایران مدعی است که میراث فرهنگی و معنوی آن توسط کشورهای همسایه، مخصوصاً جمهوری آذربایجان، مصادره شده و در بعضی موارد دولت ایران درخواست پیگیری و بازبینی کرده است.
... [مشاهده متن کامل]
سازمان میراث فرهنگی ایران در تاریخ ۲۹ بهمن ۱۳۹۲ اعلام کرد. هر کشور در سال فقط حق دارد یک میراث ملی را در سازمان یونسکو به ثبت برساند و چون تعداد میراث ( آثار و بناهای تاریخی ) ایران خیلی زیاد بوده برای ثبت آن به سال های متمادی نیاز است و ایران پیگیر مواردی که میراث مشترک اند خواهد بود و حق خود را برای ثبت این میراث محفوظ می داند. زمانی که کشوری محصولی را به نام خود ثبت می کند راه برای ثبت مشترک برای کشورهای دیگر بسته نمی شود. همچنین در آبان سال ۱۳۹۲، فرهاد نظری، مدیرکل دفتر ثبت آثار وزارت میراث فرهنگی از تهیه فهرست میراث قابل مصادره توسط کشورهای همسایه و ارسال آن به یونسکو به عنوان اقدامی پیشگیرانه، در آینده نزدیک خبر داد. یوناتن بت کلیا نماینده اقلیت آشوری در مجلس شورای اسلامی بیان کرد: «در یونسکو درخواست هایی که زودتر ارسال می شود؛ در اولویت قرار می گیرد و اگر کشوری بعد از درخواست اولیه نسبت به درخواست ارسالی یونسکو ادعایی داشته باشد به سختی می تواند آن ادعا را ثابت کند. » شماری از نمایندگان مجلس نهم معتقدند که سازمان میراث فرهنگی در قبال تأخیر در عملکرد و عدم ثبت این آثار، کوتاهی کرده است که این مطلب در صحن علنی مجلس هم مطرح شد. در پی این تذکرها رئیس سازمان میراث فرهنگی محمدعلی نجفی به دبیرکل یونسکو نامه ای نوشت مبنی بر متوقف کردن سیاست پارسی زداییِ دولتِ جمهوری آذربایجان مانند حذف اشعار فارسی نظامی که بر روی مقبره وی به صورت کاشی کاری بودند، و خواستار رسیدگی فوری شد. مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی نیز در گزارشی با عنوان بررسی ثبت جهانی میراث فرهنگی ناملموس ایران توسط سایر کشورها ( بررسی موردی ثبت میراث ناملموس «فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه ای» توسط کشور جمهوری آذربایجان ) به بررسی موضوع ثبت میراث ناملموس کشور توسط سایر کشورها و به طور خاص کشور جمهوری آذربایجان پرداخت. در این گزارش که منجر به ارائهٔ پیشنهادهای اجرایی شد پیشنهادهای اجرایی ذیل ارائه شد:
طی دهه های پایانی سدهٔ بیستم میلادی و دهه های نخستینِ سدهٔ ۲۱ میلادی به ویژه پس از آغاز به ثبتِ میراث فرهنگی و معنوی بشر توسط یونسکو ( سال ۲۰۰۶ میلادی ) ، جمهوری اسلامی ایران مدعی است که میراث فرهنگی و معنوی آن توسط کشورهای همسایه، مخصوصاً جمهوری آذربایجان، مصادره شده و در بعضی موارد دولت ایران درخواست پیگیری و بازبینی کرده است.
... [مشاهده متن کامل]
سازمان میراث فرهنگی ایران در تاریخ ۲۹ بهمن ۱۳۹۲ اعلام کرد. هر کشور در سال فقط حق دارد یک میراث ملی را در سازمان یونسکو به ثبت برساند و چون تعداد میراث ( آثار و بناهای تاریخی ) ایران خیلی زیاد بوده برای ثبت آن به سال های متمادی نیاز است و ایران پیگیر مواردی که میراث مشترک اند خواهد بود و حق خود را برای ثبت این میراث محفوظ می داند. زمانی که کشوری محصولی را به نام خود ثبت می کند راه برای ثبت مشترک برای کشورهای دیگر بسته نمی شود. همچنین در آبان سال ۱۳۹۲، فرهاد نظری، مدیرکل دفتر ثبت آثار وزارت میراث فرهنگی از تهیه فهرست میراث قابل مصادره توسط کشورهای همسایه و ارسال آن به یونسکو به عنوان اقدامی پیشگیرانه، در آینده نزدیک خبر داد. یوناتن بت کلیا نماینده اقلیت آشوری در مجلس شورای اسلامی بیان کرد: «در یونسکو درخواست هایی که زودتر ارسال می شود؛ در اولویت قرار می گیرد و اگر کشوری بعد از درخواست اولیه نسبت به درخواست ارسالی یونسکو ادعایی داشته باشد به سختی می تواند آن ادعا را ثابت کند. » شماری از نمایندگان مجلس نهم معتقدند که سازمان میراث فرهنگی در قبال تأخیر در عملکرد و عدم ثبت این آثار، کوتاهی کرده است که این مطلب در صحن علنی مجلس هم مطرح شد. در پی این تذکرها رئیس سازمان میراث فرهنگی محمدعلی نجفی به دبیرکل یونسکو نامه ای نوشت مبنی بر متوقف کردن سیاست پارسی زداییِ دولتِ جمهوری آذربایجان مانند حذف اشعار فارسی نظامی که بر روی مقبره وی به صورت کاشی کاری بودند، و خواستار رسیدگی فوری شد. مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی نیز در گزارشی با عنوان بررسی ثبت جهانی میراث فرهنگی ناملموس ایران توسط سایر کشورها ( بررسی موردی ثبت میراث ناملموس «فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه ای» توسط کشور جمهوری آذربایجان ) به بررسی موضوع ثبت میراث ناملموس کشور توسط سایر کشورها و به طور خاص کشور جمهوری آذربایجان پرداخت. در این گزارش که منجر به ارائهٔ پیشنهادهای اجرایی شد پیشنهادهای اجرایی ذیل ارائه شد:
