مناقشه آریان. مناقشه آریان ( انگلیسی: Arian controversy ) ، مجموعه ای از مناقشات مسیحیت دربارهٔ ماهیت مسیح ( عیسی ) بود که با اختلاف بین آریوس و آتاناسیوس اسکندریه، دو متکلم الهیات مسیحی از مصر ( اسکندریه ) آغاز شد. مهم ترین این مناقشات مربوط به رابطه بین جوهر خدای پدر و جوهر پسر او ( پسر خدا ) بود.
امپراتور کنستانتین بزرگ، از طریق اولین شورای نیقیه در سال ۳۲۵، تلاش کرد تا مسیحیت را متحد کند و نسخه واحد و مورد تأیید امپراتوری این ایمان را ایجاد کند. از قضا، تلاش های او باعث ایجاد اختلافات عمیق پس از شورای نیقیه شد.
این اختلافات، کلیسا را به مدت بیش از ۵۵ سال، از زمان اولین شورای نیقیه در سال ۳۲۵، تا شورای اول قسطنطنیه، در سال ۳۸۱ به جناح های مختلف تقسیم کرد. هیچ انشعابی رسمی جدایی ( دین ) وجود نداشت.
در داخل امپراتوری روم، جناح تثلیث در نهایت از طریق فرمان تسالونیکا، که در ۲۷ فوریه سال ۳۸۰ توسط سه امپراتور حاکم در آن زمان صادر شد، دست برتر را به دست آورد و مسیح شناسی نیقیه را به مسیحیت به عنوان دین دولتی روم و از طریق اجرای دقیق آن فرمان. در داخل امپراتوری روم تبدیل کرد. با این حال، در خارج از امپراتوری روم، آریانیسم و سایر اشکال وحدت گرایی ( یونیتارینیسم ) برای مدتی به موعظه ادامه دادند. کلیسای کاتولیک و کلیسای ارتدکس شرقی، و همچنین سایر فرقه های مسیحی مدرن، عموماً از فرمول تثلیث پیروی می کنند، اگرچه هر کدام الهیات خاص خود را در این مورد دارند.
تاریخ اولیه این مناقشه باید از حدود ۳۵ سند موجود در منابع مختلف جمع آوری شود. مورخ تثلیث سقراط بیزانسی گزارش می دهد که آریوس اولین بار در زمان اسقف اسکندر اسکندریه بحث برانگیز شد، زمانی که آریوس قیاس زیر را فرموله کرد:
«اگر پدر، پسر را می آورد، او که زاییده می شود، نقطه آغازی از وجود دارد: از این رو است که زمانی وجود دارد که پسر هنوز وجود نداشته. پس از آن ناگزیر است که وجود خود را، از عدم داشته باشد».
آتاناسیوس اسقف اسکندریه به دلیل واکنش کندش علیه آریوس مورد انتقاد قرار گرفت. او نیز مانند سلف خود، دیونیسیوس، به نوسان متهم شده است. بر اساس اثر یوسبیوس قیصریه، زندگی کنستانتین، این مناقشه از اسکندریه تقریباً به تمام مناطق آفریقا گسترش یافته بود و توسط امپراتوری روم به عنوان اخلال در نظم عمومی تلقی می شد. کنستانتین بزرگ دو نامه به آریوس و آتاناسیوس اسقف اسکندر فرستاد و از رهبران مذهبی خواست تا از این اختلافات جلوگیری کنند. مناقشه ادامه دار منجر به نظارت کنستانتین بر اولین شورای نیقیه شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفامپراتور کنستانتین بزرگ، از طریق اولین شورای نیقیه در سال ۳۲۵، تلاش کرد تا مسیحیت را متحد کند و نسخه واحد و مورد تأیید امپراتوری این ایمان را ایجاد کند. از قضا، تلاش های او باعث ایجاد اختلافات عمیق پس از شورای نیقیه شد.
این اختلافات، کلیسا را به مدت بیش از ۵۵ سال، از زمان اولین شورای نیقیه در سال ۳۲۵، تا شورای اول قسطنطنیه، در سال ۳۸۱ به جناح های مختلف تقسیم کرد. هیچ انشعابی رسمی جدایی ( دین ) وجود نداشت.
در داخل امپراتوری روم، جناح تثلیث در نهایت از طریق فرمان تسالونیکا، که در ۲۷ فوریه سال ۳۸۰ توسط سه امپراتور حاکم در آن زمان صادر شد، دست برتر را به دست آورد و مسیح شناسی نیقیه را به مسیحیت به عنوان دین دولتی روم و از طریق اجرای دقیق آن فرمان. در داخل امپراتوری روم تبدیل کرد. با این حال، در خارج از امپراتوری روم، آریانیسم و سایر اشکال وحدت گرایی ( یونیتارینیسم ) برای مدتی به موعظه ادامه دادند. کلیسای کاتولیک و کلیسای ارتدکس شرقی، و همچنین سایر فرقه های مسیحی مدرن، عموماً از فرمول تثلیث پیروی می کنند، اگرچه هر کدام الهیات خاص خود را در این مورد دارند.
تاریخ اولیه این مناقشه باید از حدود ۳۵ سند موجود در منابع مختلف جمع آوری شود. مورخ تثلیث سقراط بیزانسی گزارش می دهد که آریوس اولین بار در زمان اسقف اسکندر اسکندریه بحث برانگیز شد، زمانی که آریوس قیاس زیر را فرموله کرد:
«اگر پدر، پسر را می آورد، او که زاییده می شود، نقطه آغازی از وجود دارد: از این رو است که زمانی وجود دارد که پسر هنوز وجود نداشته. پس از آن ناگزیر است که وجود خود را، از عدم داشته باشد».
آتاناسیوس اسقف اسکندریه به دلیل واکنش کندش علیه آریوس مورد انتقاد قرار گرفت. او نیز مانند سلف خود، دیونیسیوس، به نوسان متهم شده است. بر اساس اثر یوسبیوس قیصریه، زندگی کنستانتین، این مناقشه از اسکندریه تقریباً به تمام مناطق آفریقا گسترش یافته بود و توسط امپراتوری روم به عنوان اخلال در نظم عمومی تلقی می شد. کنستانتین بزرگ دو نامه به آریوس و آتاناسیوس اسقف اسکندر فرستاد و از رهبران مذهبی خواست تا از این اختلافات جلوگیری کنند. مناقشه ادامه دار منجر به نظارت کنستانتین بر اولین شورای نیقیه شد.
wiki: مناقشه آریان