مناقده

لغت نامه دهخدا

( مناقدة ) مناقدة. [ م ُ ق َ دَ ] ( ع مص ) با کسی به استقصا کاری کردن.( تاج المصادر بیهقی ). مناقشه نمودن در کاری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

وزن مفاعله با ریشه "نقد"
فرآیند انتقاد/نقد کردن میان دو شخص ( فاعل و مفعول ) .
مانند مشاعره، مناظره، مباحثه و. . .

بپرس