مناقب الصوفیه

مَناقِبُ الصُّوفیه
نگاشتۀ قطب الدین منصور عبادیِ مَرْوْزِی، به فارسی، در نیمۀ نخست قرن ۶ق، در دفاع از تصوف و صوفیان. کتاب، از دو بابِ مقدماتی و آنگاه دو رکن و هر رکن از دو اصل و هر اصل از پنج فصل تشکیل شده است. مناقب الصوفیة اگرچه از نظر حجم با آثار کلانی همچون رسالۀ قشیریّه و الّلُمع قابل مقایسه نیست، طرحی مانند آن آثار دارد؛ چه مروزی، گذشته از بیان فضایل و مناقب صوفیان، و اثبات انطباق طریقت آنان با شریعت محمدی (ص)، آداب، اصول، مراتب و نیز شماری از مراسم ویژۀ خانقاهیان همچون سماع را در این اثر توضیح داده است. نثر کتاب روشن و روان است، و هرچند در آن نشانی از صنایع ادبی نیست، به خاطر قدمتش، شایستۀ بررسیِ ادبی نیز می نماید. این کتاب به چاپ رسیده است.