[ویکی فقه] منافقان و امر به معروف و نهی از منکر (قرآن). نَفَق، ایجاد سوراخى در زمین است که راه رهایى داشته باشد -همانند سوراخ موش -
رویگردانى منافقان از امر به معروف و روى آوردن به ترویج زشتیها و پیشگیرى از تحقّق معروفها و ارزشها:الْمُنافِقُونَ وَ الْمُنافِقاتُ بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمُنْکَرِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَ یَقْبِضُونَ أَیْدِیَهُمْ نَسُوا اللَّهَ فَنَسِیَهُمْ إِنَّ الْمُنافِقِینَ هُمُ الْفاسِقُونَ.
توبه/سوره۹، آیه۶۷.
خداوند در آیه مورد بحث اشاره به یک مطلب کلى مى کند و آن اینکه ممکن است روح نفاق به اشکال مختلف ظاهر شود، و در چهره هاى متفاوت خودنمایى کند که در ابتدا جلب توجه نکند، مخصوصا خودنمایی روح نفاق در یک" مرد" با یک" زن" ممکن است متفاوت باشد، اما نباید فریب تغییر چهره هاى نفاق را در میان منافقان خورد، بلکه با دقت روشن مى شود که همه در یک سلسله صفات که قدر مشترک آنان محسوب مى شود شریکند، لذا مى گوید" مردان منافق و زنان منافق همه از یک قماشند" (الْمُنافِقُونَ وَ الْمُنافِقاتُ بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ ).سپس به ذکر چند صفت از اوصاف آنان مى پردازد:اول و دوم،:" آنها مردم را به" منکرات" تشویق، و از" نیکیها" باز مى دارند" (یَأْمُرُونَ بِالْمُنْکَرِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ ).یعنى درست بر عکس برنامه مؤمنان راستین که دائما از طریق" امر به معروف" و" نهی از منکر" در اصلاح جامعه و پیراستن آن از آلودگی و فساد کوشش دارند، منافقان دائما سعى مى کنند که فساد همه جا را بگیرد، و معروف و نیکی از جامعه برچیده شود، تا بهتر بتوانند در چنان محیط آلوده اى به اهداف شومشان برسند.
برای توضیح بیشتر رجوع کنید به : مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۸، ص۲۹-۳۰.
۱. ↑ فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج۵، ص ۱۷۷، «نفق».
...
رویگردانى منافقان از امر به معروف و روى آوردن به ترویج زشتیها و پیشگیرى از تحقّق معروفها و ارزشها:الْمُنافِقُونَ وَ الْمُنافِقاتُ بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمُنْکَرِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَ یَقْبِضُونَ أَیْدِیَهُمْ نَسُوا اللَّهَ فَنَسِیَهُمْ إِنَّ الْمُنافِقِینَ هُمُ الْفاسِقُونَ.
توبه/سوره۹، آیه۶۷.
خداوند در آیه مورد بحث اشاره به یک مطلب کلى مى کند و آن اینکه ممکن است روح نفاق به اشکال مختلف ظاهر شود، و در چهره هاى متفاوت خودنمایى کند که در ابتدا جلب توجه نکند، مخصوصا خودنمایی روح نفاق در یک" مرد" با یک" زن" ممکن است متفاوت باشد، اما نباید فریب تغییر چهره هاى نفاق را در میان منافقان خورد، بلکه با دقت روشن مى شود که همه در یک سلسله صفات که قدر مشترک آنان محسوب مى شود شریکند، لذا مى گوید" مردان منافق و زنان منافق همه از یک قماشند" (الْمُنافِقُونَ وَ الْمُنافِقاتُ بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ ).سپس به ذکر چند صفت از اوصاف آنان مى پردازد:اول و دوم،:" آنها مردم را به" منکرات" تشویق، و از" نیکیها" باز مى دارند" (یَأْمُرُونَ بِالْمُنْکَرِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ ).یعنى درست بر عکس برنامه مؤمنان راستین که دائما از طریق" امر به معروف" و" نهی از منکر" در اصلاح جامعه و پیراستن آن از آلودگی و فساد کوشش دارند، منافقان دائما سعى مى کنند که فساد همه جا را بگیرد، و معروف و نیکی از جامعه برچیده شود، تا بهتر بتوانند در چنان محیط آلوده اى به اهداف شومشان برسند.
برای توضیح بیشتر رجوع کنید به : مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۸، ص۲۹-۳۰.
۱. ↑ فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج۵، ص ۱۷۷، «نفق».
...