[ویکی فقه] امام رضا (علیه السّلام) با شخصی به نام ابوقره درباره مکان خدا در عرش، حاضر بودن خدا و دیگر صفات خداوند مناظره کردند.
شخصی به نام ابوقره خدمت امام رضا (علیه السّلام) رسید و مسائل مختلفی را مورد گفتگو قرار داد، تا اینکه بحث به توحید منتهی شد و پرسید:خدا کجاست؟امام: «کجا» مکان است، و این نوع سؤال سؤال، حاضر از غائب است، «مانند اینکه وقتی وارد خانه دوست خود می شوی و او را در خانه نمی بینی، می گوئی دوست من کجاست؟ ولی خداوند متعال غائب نیست، کسی بر او وارد نمی شود، در هر مکانی وجود دارد، مدبر جهان، وسازنده و نگهدارنده آسمانها و زمین است.ابوقره: آیا او بالای آسمان نیست؟امام: او خدا است در آسمان ها و در زمین، او کسی است که در آسمان خدا است و در زمین خدا است، او کسی است که شما را در رحم مادران، صورت بندی می کند، او با شما است هر جا باشید. (این قسمت از سخن امام، قسمت هایی از آیات قرآنی است که به تناسب بحث انتخاب شده.)
دلیل بالا بردن دست ها هنگام دعا
اگر خداوند همه جا هست پس چرا شما به هنگام دعا دستها را به طرف آسمان بلند می کنند؟امام خداوند بر اساس حکمت خویش عبادت های مختلفی از آفریده های خود خواسته است. بعضی از عبادات در رابطه با گفتار بعضی مربوط به کردار و بعضی از عبادات توجه نمودن به نقطه خاصی است مثلاً یکی از عبادات این است که خداوند از مردم خواسته است هنگام نماز به طرف کعبه بایستند و همچنین حج و عمره را دستور داده به آن سو انجام دهند، یکی از انواع عبادات هم دعا است، خداوند از آفرید ه های خود خواسته است که به هنگام دعا، به عنوان فروتنی و نشانه پرستش و اظهار کوچکی در برابر او، دستهای خود را باز کنند و به سوی آسمان بالا ببرند.
معنای نزدیک بودن به خدا
ابوقره: آیا فرشتگان به خدا نزدیک ترند یا اهل زمین؟امام: اگر مقصود تو از نزدیکی، نزدیک بودنی است که با وجب و ذرع سنجیده می شود، این نوع نزدیکی نسبت به خداوند قابل تصور نیست و همه چیز بطور کلی فعل او هستند، و رسیدگی خداوند به تدبیر بعضی از چیزها، او را از اداره کردن بعض دیگر مشغول نمی کند، خداوند در همان حالی که بالاترین مخلوقات را اداره می کند، در همان حال پائین ترین آن ها را نیز اداره می نماید، و در همان زمانی که به اولین آفریده رسیدگی می نماید به آخرین آفرید ه ها نیز رسیدگی می کند بدون اینکه در اداره کردن جهان هستی، با این عظمت، دچار رنج و زحمت گردد، و یا اینکه نیاز به خرج و مشورت داشته باشد، و یا احساس خستگی کند. و اگر مقصودت از نزدیکی به خدا «نزدیکی و قرب معنوی است» هر کس چه انسان و چه فرشته، که بیشتر قوانین خدا را بکار بندد مقرب تر و به خدا نزدیک تر است.
عدم حمل در خداوند
...
شخصی به نام ابوقره خدمت امام رضا (علیه السّلام) رسید و مسائل مختلفی را مورد گفتگو قرار داد، تا اینکه بحث به توحید منتهی شد و پرسید:خدا کجاست؟امام: «کجا» مکان است، و این نوع سؤال سؤال، حاضر از غائب است، «مانند اینکه وقتی وارد خانه دوست خود می شوی و او را در خانه نمی بینی، می گوئی دوست من کجاست؟ ولی خداوند متعال غائب نیست، کسی بر او وارد نمی شود، در هر مکانی وجود دارد، مدبر جهان، وسازنده و نگهدارنده آسمانها و زمین است.ابوقره: آیا او بالای آسمان نیست؟امام: او خدا است در آسمان ها و در زمین، او کسی است که در آسمان خدا است و در زمین خدا است، او کسی است که شما را در رحم مادران، صورت بندی می کند، او با شما است هر جا باشید. (این قسمت از سخن امام، قسمت هایی از آیات قرآنی است که به تناسب بحث انتخاب شده.)
دلیل بالا بردن دست ها هنگام دعا
اگر خداوند همه جا هست پس چرا شما به هنگام دعا دستها را به طرف آسمان بلند می کنند؟امام خداوند بر اساس حکمت خویش عبادت های مختلفی از آفریده های خود خواسته است. بعضی از عبادات در رابطه با گفتار بعضی مربوط به کردار و بعضی از عبادات توجه نمودن به نقطه خاصی است مثلاً یکی از عبادات این است که خداوند از مردم خواسته است هنگام نماز به طرف کعبه بایستند و همچنین حج و عمره را دستور داده به آن سو انجام دهند، یکی از انواع عبادات هم دعا است، خداوند از آفرید ه های خود خواسته است که به هنگام دعا، به عنوان فروتنی و نشانه پرستش و اظهار کوچکی در برابر او، دستهای خود را باز کنند و به سوی آسمان بالا ببرند.
معنای نزدیک بودن به خدا
ابوقره: آیا فرشتگان به خدا نزدیک ترند یا اهل زمین؟امام: اگر مقصود تو از نزدیکی، نزدیک بودنی است که با وجب و ذرع سنجیده می شود، این نوع نزدیکی نسبت به خداوند قابل تصور نیست و همه چیز بطور کلی فعل او هستند، و رسیدگی خداوند به تدبیر بعضی از چیزها، او را از اداره کردن بعض دیگر مشغول نمی کند، خداوند در همان حالی که بالاترین مخلوقات را اداره می کند، در همان حال پائین ترین آن ها را نیز اداره می نماید، و در همان زمانی که به اولین آفریده رسیدگی می نماید به آخرین آفرید ه ها نیز رسیدگی می کند بدون اینکه در اداره کردن جهان هستی، با این عظمت، دچار رنج و زحمت گردد، و یا اینکه نیاز به خرج و مشورت داشته باشد، و یا احساس خستگی کند. و اگر مقصودت از نزدیکی به خدا «نزدیکی و قرب معنوی است» هر کس چه انسان و چه فرشته، که بیشتر قوانین خدا را بکار بندد مقرب تر و به خدا نزدیک تر است.
عدم حمل در خداوند
...
wikifeqh: مناظره_درباره_مکان_خدا_در_عرش