[ویکی فقه] مناسب تحسینی، وصف دارای مناسبت ، به دلیل پسندیده بودن آن می باشد.
مناسب تحسینی، از اقسام مناسبت دنیوی ، و به معنای مناسبی است که منفعت دنیوی آن برای حفظ مکارم اخلاق لازم می باشد؛ به بیان دیگر، وصف دارای مناسبت هرگاه منفعت دنیوی ضروری نداشته باشد و رفع نیازهای زندگی دنیوی نیز بر آن متوقف نباشد، ولی از صفات نیکو و پسندیده باشد، آن را مناسب تحسینی می گویند،
← مثال
۱. ↑ اصول الفقه، زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، ج۴، ص۹۶.
منبع
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۰۰، برگرفته از مقاله «مناسب تحسینی».
...
مناسب تحسینی، از اقسام مناسبت دنیوی ، و به معنای مناسبی است که منفعت دنیوی آن برای حفظ مکارم اخلاق لازم می باشد؛ به بیان دیگر، وصف دارای مناسبت هرگاه منفعت دنیوی ضروری نداشته باشد و رفع نیازهای زندگی دنیوی نیز بر آن متوقف نباشد، ولی از صفات نیکو و پسندیده باشد، آن را مناسب تحسینی می گویند،
← مثال
۱. ↑ اصول الفقه، زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، ج۴، ص۹۶.
منبع
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۰۰، برگرفته از مقاله «مناسب تحسینی».
...
wikifeqh: مناسب_دنیوی_تحسینی