مناخیم ولفوویچ بگین یا مِناحْیْم بیجِن ( به عبری: מְנַחֵם בְּגִין، تلفظ: مِنَحْیْم بِیچِن menahém bégin ) ( زاده ۱۶ اوت ۱۹۱۳ در لهستان – مرگ ۹ مارس ۱۹۹۲ در تل آویو، اسرائیل ) ، ششمین نخست وزیر اسرائیل و برنده جایزه صلح نوبل بود. مناخیم بگین اولین نخست وزیر اسرائیل از حزب لیکود اسرائیل بود.
... [مشاهده متن کامل]
در آن زمان بیشتر یهودیان روسیه، پیرو افکار ولادیمیر ژابوتینسکی بودند، خانواده بگین هم همچون ژابوتینسکی از طرفداران جنبش مسلحانه صهیونیسم برای ایجاد کشور اسرائیل بودند. مناخیم بلافاصله به سازمان بتار پیوست. یک سال بعد، مناخیم هفده ساله فرمانده بتار در شهر خودشان ـ برست لیتوفسک ـ شد. هم زمان بگین در دانشگاه ورشو درس حقوق خواند.
او در کنگره اعضای بتار در سال ۱۹۳۸ سوگند گروه را اینچنین قرار داد: «من اسلحه به دست می گیرم تا هم از قومم دفاع کنم و هم وطنم را به پیروزی برسانم». خیلی زود، او در جنبش ژابوتینسکی رشد کرد و در سال ۱۹۳۹ معاون عملیاتی بتار شد. جنگ جهانی دوم که شروع شد، آلمانی ها به ورشو حمله کردند. بگین مجبور شد از ورشو فرار کند. در این زمان بود که او به ارتش آندرس که در شوروی از لهستانی تبارها تشکیل شده بود، پیوست. سال ۱۹۴۲ نخست وزیر آینده اسرائیل از راه ایران به فلسطین رفت. او پس از ورود به فلسطین با گروه ایرگون ارتباط برقرار کرد. ایرگونی ها هم از تندروهای یهودی بودند که در فلسطین وقت کارهای مسلحانه می کردند. دو ماه بعد بگین، فرمانده ایرگون شد.
تأسیس اسرائیل در ۱۹۴۸ فعالیت های سیاسی و نظامی بگین را محدود کرد. او حزب هیروت ( آزادی ) را تأسیس کرد؛ ولی طرفدار زیادی نداشت، تا آن که در جریان جنگ ۱۹۷۳، با ائتلاف با آریل شارون، لیکود را تأسیس کرد. محبوبیت شارون، بخت لیکود در انتخابات شد. ۲۱ ژوئن ۱۹۷۷ بگین نخست وزیر اسرائیل شد. وی در ۲۷ اکتبر ۱۹۷۸ با دیدار انورسادات رئیس جمهور مصر در اورشلیم، قرارداد صلحی را مبنی بر خروج کامل نیروهای اسرائیلی از صحرای سینا و نیز تشکیل حکومت خودگردان برای فلسطینها در اسرائیل را امضا کرد که بعدها به قرارداد کمپ دیوید مشهور گشت.
توافقنامه کمپ دیوید ۳ موضوع عمده را در بر می گرفت؛
• صلح مصر با اسرائیل به عنوان نخستین کشور اسلامی که تل آویو را به رسمیت می شناخت.
• تخلیه صحرای سینا و استرداد آن از سوی اسرائیل به مصر که در طی جنگ شش روزه توسط اسرائیل به اشغال درآمده بود.
• آغاز مذاکره جهت خودمختاری کشور فلسطینی، در کرانه باختری رود اردن و نوار غزه که به دنبال این قرارداد دو کشور اقدام به تبادل سفیر و آغاز عادی سازی روابط دیپلماتیک کردند.
... [مشاهده متن کامل]
در آن زمان بیشتر یهودیان روسیه، پیرو افکار ولادیمیر ژابوتینسکی بودند، خانواده بگین هم همچون ژابوتینسکی از طرفداران جنبش مسلحانه صهیونیسم برای ایجاد کشور اسرائیل بودند. مناخیم بلافاصله به سازمان بتار پیوست. یک سال بعد، مناخیم هفده ساله فرمانده بتار در شهر خودشان ـ برست لیتوفسک ـ شد. هم زمان بگین در دانشگاه ورشو درس حقوق خواند.
او در کنگره اعضای بتار در سال ۱۹۳۸ سوگند گروه را اینچنین قرار داد: «من اسلحه به دست می گیرم تا هم از قومم دفاع کنم و هم وطنم را به پیروزی برسانم». خیلی زود، او در جنبش ژابوتینسکی رشد کرد و در سال ۱۹۳۹ معاون عملیاتی بتار شد. جنگ جهانی دوم که شروع شد، آلمانی ها به ورشو حمله کردند. بگین مجبور شد از ورشو فرار کند. در این زمان بود که او به ارتش آندرس که در شوروی از لهستانی تبارها تشکیل شده بود، پیوست. سال ۱۹۴۲ نخست وزیر آینده اسرائیل از راه ایران به فلسطین رفت. او پس از ورود به فلسطین با گروه ایرگون ارتباط برقرار کرد. ایرگونی ها هم از تندروهای یهودی بودند که در فلسطین وقت کارهای مسلحانه می کردند. دو ماه بعد بگین، فرمانده ایرگون شد.
تأسیس اسرائیل در ۱۹۴۸ فعالیت های سیاسی و نظامی بگین را محدود کرد. او حزب هیروت ( آزادی ) را تأسیس کرد؛ ولی طرفدار زیادی نداشت، تا آن که در جریان جنگ ۱۹۷۳، با ائتلاف با آریل شارون، لیکود را تأسیس کرد. محبوبیت شارون، بخت لیکود در انتخابات شد. ۲۱ ژوئن ۱۹۷۷ بگین نخست وزیر اسرائیل شد. وی در ۲۷ اکتبر ۱۹۷۸ با دیدار انورسادات رئیس جمهور مصر در اورشلیم، قرارداد صلحی را مبنی بر خروج کامل نیروهای اسرائیلی از صحرای سینا و نیز تشکیل حکومت خودگردان برای فلسطینها در اسرائیل را امضا کرد که بعدها به قرارداد کمپ دیوید مشهور گشت.
توافقنامه کمپ دیوید ۳ موضوع عمده را در بر می گرفت؛
• صلح مصر با اسرائیل به عنوان نخستین کشور اسلامی که تل آویو را به رسمیت می شناخت.
• تخلیه صحرای سینا و استرداد آن از سوی اسرائیل به مصر که در طی جنگ شش روزه توسط اسرائیل به اشغال درآمده بود.
• آغاز مذاکره جهت خودمختاری کشور فلسطینی، در کرانه باختری رود اردن و نوار غزه که به دنبال این قرارداد دو کشور اقدام به تبادل سفیر و آغاز عادی سازی روابط دیپلماتیک کردند.
