من کوبا هستم ( Soy Cuba ) نام یک فیلم سینمایی مشهور در مورد کوبا و درد و رنج مردم پیش از سقوط باتیستا و روی کارآمدن فیدل کاسترو است.
فیلم مزبور در سال ۱۹۶۴ تهیه شده، سیاه ـ سفید است و گفته شده یکی از شاهکارهای سینمای جهان است.
... [مشاهده متن کامل]
فیلم من کوبا هستم را که با کمک دولت شوروی ( سابق ) و شرکت بیش از ۱۰۰۰ نفر از ارتش آن کشور ( به عنوان بازیگر در نقش سیاهی لشکر و… ) تهیه شد، میخائیل کالاتوزف کارگردانی کرده است.
«انریکه پی نِدا بارنِت» و «یوگنی یوتوشِن کو» آنرا نوشته اند، «نینا گلا گولووا» تدوین نموده و سرگئی اوروسیفسکی فیلمبرداری کرده است.
بازیگران اصلی در این فیلم، سرهیوکوربه ری، سالوادور وود، خوسه گال یاردو ـ و، رائول گارسیا هستند.
از جمله ویژگی های این فیلم این است که دوربین بسیار حساب شده محتوا را همراهی می کند و انتخاب لنز، زاویه، حرکت آن بسیار تأثیرگذار است. به علاوه، کادربندی ها بسیار دقیق هستند و مونتاژ در اکثر مواقع به لحاظ ریتم در خدمت کلیت اثر است.
فیلم من کوبا هستم ( سُوی کوبا ) Soy Cuba به دلیل استفاده از دوربین های فوق العاده قوی و مادون قرمز که در اختیار ارتش شوروی بود و در این فیلم از آن استفاده شده، صحنه های بسیار زیبایی دارد.
به دلیل سیاست دولتهای بزرگ در دوران جنگ سرد و تقابل رژیم های سرمایه داری با سوسیالیستی و بیشتر برای در انزوا نگاه داشتن کوبا، این فیلم زیبا در غرب به عمد ناشناخته ماند.
حدود ۳۰ سال پیش در آمریکا محافل خصوصی هنری به نمایش گذاشتند اما پخش آن برای عموم ممنوع بود. هنرمندان بزرگی از جمله «فرانسیس فورد کاپولا» و «مارتین اسکورسزی» نقش زیادی در معرفی این فیلم داشتند.
از سال ۱۹۹۰ به بعد، بدنبال روی کارآمدن میخائیل گورباچف و دوران تازه در سیاست جهانی، فیلم من کوبا هستم نیز از غربت به درآمد و امکان اکران عمومی یافت.
در محافل هنری جهان، از برخی صحنه های زیبای فیلم مزبور به عنوان کار هنری عالی یاد شده است.
در فیلم من کوبا هستم ۴ واقعه که به نوعی بهمدیگر ارتباط دارند، به تصویر کشیده شده است.
هر بخش فیلم وجهی از آسیب های اجتماعی جامعه کوبا را در دوره باتیستا برجسته می کند.
بخش نخست، تصویرگر عیش و نوش گردشگران مرفه آمریکایی در هتل ها، بارها و کازینوهای کوبا و از سوی دیگر، زندگی در فلاکت و بدبختی مردم بومی است که آنان را به منجلاب فساد و فحشا می کشد. این قسمت حضور آمریکایی های خوشگذران و تاجرمنش را نشان می دهد که به کوبا تنها به چشم یک روسپی خانه نگاه می کنند.


فیلم مزبور در سال ۱۹۶۴ تهیه شده، سیاه ـ سفید است و گفته شده یکی از شاهکارهای سینمای جهان است.
... [مشاهده متن کامل]
فیلم من کوبا هستم را که با کمک دولت شوروی ( سابق ) و شرکت بیش از ۱۰۰۰ نفر از ارتش آن کشور ( به عنوان بازیگر در نقش سیاهی لشکر و… ) تهیه شد، میخائیل کالاتوزف کارگردانی کرده است.
«انریکه پی نِدا بارنِت» و «یوگنی یوتوشِن کو» آنرا نوشته اند، «نینا گلا گولووا» تدوین نموده و سرگئی اوروسیفسکی فیلمبرداری کرده است.
بازیگران اصلی در این فیلم، سرهیوکوربه ری، سالوادور وود، خوسه گال یاردو ـ و، رائول گارسیا هستند.
از جمله ویژگی های این فیلم این است که دوربین بسیار حساب شده محتوا را همراهی می کند و انتخاب لنز، زاویه، حرکت آن بسیار تأثیرگذار است. به علاوه، کادربندی ها بسیار دقیق هستند و مونتاژ در اکثر مواقع به لحاظ ریتم در خدمت کلیت اثر است.
فیلم من کوبا هستم ( سُوی کوبا ) Soy Cuba به دلیل استفاده از دوربین های فوق العاده قوی و مادون قرمز که در اختیار ارتش شوروی بود و در این فیلم از آن استفاده شده، صحنه های بسیار زیبایی دارد.
به دلیل سیاست دولتهای بزرگ در دوران جنگ سرد و تقابل رژیم های سرمایه داری با سوسیالیستی و بیشتر برای در انزوا نگاه داشتن کوبا، این فیلم زیبا در غرب به عمد ناشناخته ماند.
حدود ۳۰ سال پیش در آمریکا محافل خصوصی هنری به نمایش گذاشتند اما پخش آن برای عموم ممنوع بود. هنرمندان بزرگی از جمله «فرانسیس فورد کاپولا» و «مارتین اسکورسزی» نقش زیادی در معرفی این فیلم داشتند.
از سال ۱۹۹۰ به بعد، بدنبال روی کارآمدن میخائیل گورباچف و دوران تازه در سیاست جهانی، فیلم من کوبا هستم نیز از غربت به درآمد و امکان اکران عمومی یافت.
در محافل هنری جهان، از برخی صحنه های زیبای فیلم مزبور به عنوان کار هنری عالی یاد شده است.
در فیلم من کوبا هستم ۴ واقعه که به نوعی بهمدیگر ارتباط دارند، به تصویر کشیده شده است.
هر بخش فیلم وجهی از آسیب های اجتماعی جامعه کوبا را در دوره باتیستا برجسته می کند.
بخش نخست، تصویرگر عیش و نوش گردشگران مرفه آمریکایی در هتل ها، بارها و کازینوهای کوبا و از سوی دیگر، زندگی در فلاکت و بدبختی مردم بومی است که آنان را به منجلاب فساد و فحشا می کشد. این قسمت حضور آمریکایی های خوشگذران و تاجرمنش را نشان می دهد که به کوبا تنها به چشم یک روسپی خانه نگاه می کنند.

