مملکت نگاهدار. [ م َ ل َ / ل ِ ک َ ن ِ ] ( نف مرکب ) نگهبان کشور : ای مهران من پنداشتم تو مرا وزیر و مملکت نگاهداری. ( سمک عیار ج 1 ص 82 ).
( صفت ) نگاهبانان کشور : [ گفت : ای مهران . من پنداشتم تو مرا وزیر و مملکت نگاهداری ... ] ( سمک عیار ۸۲ : ۱ )
