مملکت بخش

لغت نامه دهخدا

مملکت بخش. [ م َ ل َ / ل ِ ک َ ب َ ] ( نف مرکب ) بخشنده مملکت. بخشنده کشور و سرزمین. که پادشاهی و دارائی سرزمینی و ناحیتی و کشوری را به کسی بخشد :
کیست اندر همه عالم چو تو دیگر ملکی
مملکت بخش و فلک جنبش و خورشیدمثال.
فرخی.
سلاطین نژادا خلیفه پناها
تویی مملکت بخش و اسلام پرور.
خاقانی.
مملکت بخشی که نقش هشت حرف نام اوست
بیضه مهری که بر کتف پیمبر ساختند.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

بخشنده مملکت بخشنده کشور و سرزمین . که پادشاهی و دارائی سرزمینی و ناحیتی و کشوری را به کسی بخشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس