ممقان

شده ماموغان است به معنای مکان پنبه، پنبه زار ویا مکان کشت کننده پنبه است . درلغت نامه دهخدا درذیل تعریف کلمه ممقان آورده است قصبه ای است که چند دستگاه پارچه بافی دارد . تا اوایل دوره پهلوی اول کشت پنبه در ممقان رونق داشته است . حتی کوچه تاغار ممقان یک واژه ترکی است به معنای جوال کم عرض ودراز است که به سبب جوال بافی در این شهر نشات گرفته است ونام فامیلی والقابی افرادی مانند چوالچی، حلاجی و جلفا ( جولاه = بافنده ) والخ . . . ویا میدان "چلقه ای" محله مزیدلو ی نوعی روسری بوده که دراین شهر برای سربند وپیچه می بافتند که این روسری چلقه ای که در آذربایجان مشهور بوده وزنان اسکو بیشتر خواهان وخرید روسری چلقه ای بودند . ممقان یکی از شهر های آذرباجان شرقی است که هم اکنون به مرکز بخش با همان نام ممقان تبدیل شده است واز توابع آذرشهر است .

من، هستی قنات ها و کاریزهای فراوان در این شهر کهن ایران است و همانگونه که نام پارسی پهلوی و هستی کاریزها نشان می دهند این شهر پیشینه پیش از یورش اعراب مسلمان دارد. در پاسخ به آقای همنام خودم، بابک بگویم که پس از یورش بیگانگان عرب و ترک عثمانی و تیموری و چنگیزی، برخی از واژگان پارسی پهلوی دانسته و یا ندانسته با این حروف عربی/ ترکی حفظ شدند که حتی در شاهنامه فردوسی نیز همین واژگان پارسی پهلوی با حروف بیگانه را می یابیم که شاید این چکامه سرای میهن دوست خواسته نشان بدهد که همین واژه های دگرگون شده نیز ربشه پارسی داشته اند. البته فردوسی از واژگان عربی نیز بهره گرفته است. شوربختانه، سستی دانشمندان و پژوهشگران زبان پارسی پهلوی در کنار نبود یک فرهنگستان راستین و کوشای پاسدار زبان پارسی پهلوی از یک سوی و میهن فروشی برخی هم میهنان و دسیسه های بیگانگان به ویژه روسیه و انگلستان آنچنان ما را در زیر آوار سده ها چیرگی بیگانه گرفتار نموده است که بابک جان باور کن که نام زیبای من و تو پارسی است، واژه بالیگ: ماهی؛ ساوالان: بزرگ چون پشته های ساو:باژ، باج؛ کَسیگ و اَکسیگ، کوزیه ( سایه و شمال ) که تلویزیون گوناز تی وی از آن هر بار بهره ها می گیرد و کوزه ( همریشه این واژه ) همه و همه پارسی پهلوی هستند. ما ایرانیان باید خود را نشناسیم تا داستان تلخ رستم و سهراب دگرباره به کام بیگانگان تکرار شود. ببین همان کوچه یا کوی پارسی بوده که پسوند سی را به آن چسبانده ایم. یکی نوشته بود که ممقان جای بریدن پستان زنان بوده است؟!! و ریشه ترکی دارد. تو را به خدا، شما دیگر دست کم سواد خواندن و نوشتن و مهمتر از همه مخ برای اندیشیدن و پیدا کردن پاسخ درست و راستی آزمایی دارید که خدا آفریده است و به شما داده، خب خوب بیندیشید. مقاله کیستی ما مردم آذربایجان و چیستی زبان ما و مقاله نقدی بر کتاب تاریخ دیرین ترکان ایران - نوشته محمدتقی زهتابی ( کیریشچی ) را که خود من نوشته ام، با دقت و برای یافتن دروغ هایی که من شاید بخواهم ببافم بخوانید و اگر درست نیافتید بپرسید و پاسخ ندادم، در اینترنت شما هم مرا نقد نمایید. من با سیزده دلیل نشان داده ام که ما آذری ها ( اهالی آذربایجان ) آریایی و دارای فرهنگ ایرانی هستیم و زبان مادری راستین ما پارسی پهلوی بوده است. همان اولدوز یا ستاره هم واژه پارسی پهلوی است. پیروز و تندرست و سربلند باشید.

نیز معنی میشود. اسامی ترکی داخل شهر مانند سنقور چایی، قوش قونان، قاراباغی، آشاغا محله، یوخاری محله، کؤروستور، زینه، یئل اسن، شاهلیق، دره وار، دؤندی، تاغار کوچه سی، چای کوچه سی و. . . نشان از نامگذاری ساکنان اولیه با اسامی ترکی دارد. وجود شهرها، روستاها و مناطق با اسامی ترکی در اطراف ممقان نیز موید این مطلب است. مانند ایلخچی، دده کؤهول، شوراکند، تیمورلو، قارآغیل و. . .

ها و شهرها" ساخته شده است و به چیم سرزمین/شهر دارای چاه های بزرگ/ زیبا می باشد که با کاریزها و قنات های فراوان این شهر نیز همخوانی دارد. از این روی، نام این شهر نیز یک بار دیگر به خوبی نشان می دهد که زبان مردم آدورپایَگان ( آذربایجان ) نه ترکی، پارسی پهلوی بوده است و شاید این شهر پیش از تاخت و تاز اعراب نیز هستی داشته است.