ممطره

لغت نامه دهخدا

( ممطرة ) ممطرة. [ م ِ طَ رَ ] ( ع اِ ) بارانی. ( منتهی الارب ). مِمْطَر. ( ناظم الاطباء ).

ممطرة. [ م ُ طِ رَ ] ( ع ص ) بارنده. ممطر.
- سماء ممطرة ؛ آسمان بارنده. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

غیم به معنی ابر و ممطره به معنی بارنده پس غیم ممطره به معنی ابر بارنده است.

بپرس