ممشاد
لغت نامه دهخدا
ممشاد. [ م َ ] ( اِخ ) ( محمدشاد، محمشاد ) ابومنصور محمدبن عبداﷲبن ممشاد نیشابوری ( درگذشته به سال 388 هَ. ق. ). ادیب و زاهد و از دانشمندان پارسا و پرهیزگار بوده است و جماعتی از دانشمندان و واعظان از او دانش آموخته اند و گویا مصنفات او بیش از سیصد کتاب بوده است.
پیشنهاد کاربران
احتمال بسیار دارد که نامی ایرانی باشد، به دو دلیل:
۱ - در تاریخ هیچ غیرایرانی با این نام شناخته نشده است.
۲ - شاد از واژه های بنیادین پارسی است.
۱ - در تاریخ هیچ غیرایرانی با این نام شناخته نشده است.
۲ - شاد از واژه های بنیادین پارسی است.