ممرور

لغت نامه دهخدا

ممرور. [ م َ ] ( ع ص ) آنکه زردی و صفرابر وی غالب باشد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). آنکه بر او صفرا غلبه کرده باشد. آنکه مِرّة ( زهره و صفرا ) بر وی چیره گردد. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس