ممرع

لغت نامه دهخدا

ممرع. [ م ُ رِ ] ( ع ص )جای علفناک. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || قوم ممرعون ؛ خداوندان شتر به فراخی رسیده. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

جای علفناک . یا قوم ممرعون .

پیشنهاد کاربران

بپرس