ممدیوسف جعفراف حاجی بابا اغلو ( به ترکی استانبولی: Məmməd Yusif Cəfərov Hacıbaba oğlu ) ( متولد ۱۴ مارس ۱۸۸۵ جمهوری آذربایجان؛ مرگ ۱۵ مه ۱۹۳۸ ) سیاستمدار آذربایجانی بود. جعفراف در ۱۴ مارس در باکو به دنیا آمد. او برادر کوچکتر روزنامه نگار و استاد دانشگاه، علی اسکندر جعفرزاده بود. او بعد از تکمیل تحصیلاتش در دبیرستان، حقوق را در دانشگاه ایالتی مسکو تحصیل کرد. او یکی از سازماندهندگان منظم کنسرت های قومی آذربایجان و یکی از مؤسسان سازمان آذربایجانی های تبعیدی بود.
... [مشاهده متن کامل]
محمدیوسف جعفرف در ۱۴ ماه مارس در باکو زاده شد. وی برادر کوچک تر «علی اسگندر جعرف زاده»، پروفسور و روزنامه نگار به نام آذربایجانی بود. بعد از آنکه مدرسه را پشت سر گذاشت، وارد دانشگاه دولتی مسکو شد که در سال ۱۹۱۲، از رشته حقوق این دانشگاه دانش آموخته گردید. وقتی که در مسکو به سر می برد، به طور منظم کنسرت های موسیقی آذربایجانی برگزار می کرد و در تأسیس دیاسپورای آذربایجانیان حضور فعالی داشت.
در سال ۱۹۱۲، زمانی که دومای ۴ امپراتوری روسیه تشکیل شد، محمدیوسف جعفرف به عنوان نماینده استان های مردم مسلمان باکو، گنجه و ایروان بدان دوما راه یافت. هنگامی که در سن پترزبورگ به سر می برد، به عضویت «حزب دموکراتیک مشروطه» درآمد.
او تا پایان دوران نمایندگی خود در دوما، به طور پیوسته موضع تندی علیه سیاست های مستعمره سازی حکومت تازی در آذربایجان می گرفته است. در روز ۹ مارس، بلافاصله پس از انقلاب فوریه، دولت موقت کمیته اصقصاد قفقاز جنوبی در دوما را تشکیل داد. جعفرف نیز عضو کمیته مسائل صنعتی و اقتصادی شد. در ۱۵ نوامبر سال ۱۹۱۷، وی به سکانداری «کمیساریا ماورای قفقاز» رسید.
در پی اعلان استقلال جمهوری دمکراتیک آذربایجان در روز ۲۸ ماه مه ۱۹۱۸، جعفرف به عنوان وزیر صنایع و تجارت در کابینه وزرایی که توسط نخست وزیر فتحعلی خان خویسکی تشکیل شده بود، منصوب شد. بعد از انحلال اولین هیئت دولت که باعث شد او از سمت خود کناره گیری نماید، محمدیوسف جعفرف به عنوان دیپلمات آذربایجان راهی گرجستان شد و برای مدتی در آنجا فعالیت داشت. در ۱۴ مارس سال ۱۹۱۹، وی در کابینه وزرای جدید نصیب بیگ یوسف بیگلی سکان هدایت وزارت امور خارجه را در دست گرفت.
وی به فعالیت های خستگی ناپذیر خود در تبلیغ اطلاعات مربوط به آذربایجان در میان جامعه بین الملل معروف است. جعفرف در اکتبر ۱۹۱۹، به حزب مساوات پیوست. در دسامبر همان سال، پس از انحلال کابینه دولت نصیب بیگ یوسف بیگلی، او از پست خود به عنوان وزیر خارجه استعفا داد. در فوریه سال ۱۹۲۰، به سمت معاونت رئیس مجلس ملی گماشته شد. به دلیل قیبت رئیس مجلس، علیمردان توپچوباشوف، محمدیوسف جعفرف به عنوان نماینده آذربایجان در کنفرانس صلح پاریس ( ۱۹۱۹ ) حضور یافت و موفق به برسمیت شناخته شدن دیپلماتیک جمهوری دمکراتیک آذربایجان از سوی «شورای قدرت های متحد» گردید. او تا روز ۲۷ آوریل سال ۱۹۲۰، زمانی که بلشویک ها آذربایجان را تصرف کردند، به عنوان کفیل سخنگوی دولت و رئیس هیئت دولت فعالیت کرد. اسناد مرتبط با تسلیم مسالمت آمیز جمهوری دمکراتیک آذربایجان به بلشیک ها را او امضاء کرد.
... [مشاهده متن کامل]
محمدیوسف جعفرف در ۱۴ ماه مارس در باکو زاده شد. وی برادر کوچک تر «علی اسگندر جعرف زاده»، پروفسور و روزنامه نگار به نام آذربایجانی بود. بعد از آنکه مدرسه را پشت سر گذاشت، وارد دانشگاه دولتی مسکو شد که در سال ۱۹۱۲، از رشته حقوق این دانشگاه دانش آموخته گردید. وقتی که در مسکو به سر می برد، به طور منظم کنسرت های موسیقی آذربایجانی برگزار می کرد و در تأسیس دیاسپورای آذربایجانیان حضور فعالی داشت.
در سال ۱۹۱۲، زمانی که دومای ۴ امپراتوری روسیه تشکیل شد، محمدیوسف جعفرف به عنوان نماینده استان های مردم مسلمان باکو، گنجه و ایروان بدان دوما راه یافت. هنگامی که در سن پترزبورگ به سر می برد، به عضویت «حزب دموکراتیک مشروطه» درآمد.
او تا پایان دوران نمایندگی خود در دوما، به طور پیوسته موضع تندی علیه سیاست های مستعمره سازی حکومت تازی در آذربایجان می گرفته است. در روز ۹ مارس، بلافاصله پس از انقلاب فوریه، دولت موقت کمیته اصقصاد قفقاز جنوبی در دوما را تشکیل داد. جعفرف نیز عضو کمیته مسائل صنعتی و اقتصادی شد. در ۱۵ نوامبر سال ۱۹۱۷، وی به سکانداری «کمیساریا ماورای قفقاز» رسید.
در پی اعلان استقلال جمهوری دمکراتیک آذربایجان در روز ۲۸ ماه مه ۱۹۱۸، جعفرف به عنوان وزیر صنایع و تجارت در کابینه وزرایی که توسط نخست وزیر فتحعلی خان خویسکی تشکیل شده بود، منصوب شد. بعد از انحلال اولین هیئت دولت که باعث شد او از سمت خود کناره گیری نماید، محمدیوسف جعفرف به عنوان دیپلمات آذربایجان راهی گرجستان شد و برای مدتی در آنجا فعالیت داشت. در ۱۴ مارس سال ۱۹۱۹، وی در کابینه وزرای جدید نصیب بیگ یوسف بیگلی سکان هدایت وزارت امور خارجه را در دست گرفت.
وی به فعالیت های خستگی ناپذیر خود در تبلیغ اطلاعات مربوط به آذربایجان در میان جامعه بین الملل معروف است. جعفرف در اکتبر ۱۹۱۹، به حزب مساوات پیوست. در دسامبر همان سال، پس از انحلال کابینه دولت نصیب بیگ یوسف بیگلی، او از پست خود به عنوان وزیر خارجه استعفا داد. در فوریه سال ۱۹۲۰، به سمت معاونت رئیس مجلس ملی گماشته شد. به دلیل قیبت رئیس مجلس، علیمردان توپچوباشوف، محمدیوسف جعفرف به عنوان نماینده آذربایجان در کنفرانس صلح پاریس ( ۱۹۱۹ ) حضور یافت و موفق به برسمیت شناخته شدن دیپلماتیک جمهوری دمکراتیک آذربایجان از سوی «شورای قدرت های متحد» گردید. او تا روز ۲۷ آوریل سال ۱۹۲۰، زمانی که بلشویک ها آذربایجان را تصرف کردند، به عنوان کفیل سخنگوی دولت و رئیس هیئت دولت فعالیت کرد. اسناد مرتبط با تسلیم مسالمت آمیز جمهوری دمکراتیک آذربایجان به بلشیک ها را او امضاء کرد.
