ممتنح
لغت نامه دهخدا
ممتنح. [ م ُت َ ن ِ ] ( ع ص ) دهش گیرنده. ( از منتهی الارب ). آنکه انعام و عطیه می گیرد. || آنکه فایده می برد. || آنکه مال و نعمت می دهد. ( ناظم الاطباء ).روزی دهنده. ( از منتهی الارب ). رجوع به امتناح شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید