ممالک محروسه ایران

این اصطلاح از ترکیب دو اصطلاح «ممالک محروسه» و «ممالک ایران» که پس از دورهٔ ایلخانان مغول در ایران رواج داشته اند، تشکیل شده است.
این واژه نه فقط برای ایران، بلکه به طور کلی در دوران گذشته برای بیشتر کشورها از جمله عثمانی، هند و روسیه نیز به کار گرفته می شده است و ربطی به نظام سیاسی یا چینش قدرت در آن ها نداشته است. روزنامهٔ «اختر» چاپ استانبول ( سال ۱۸۸۱ ) بهای سالانهٔ این روزنامه را در مناطق مختلف چنین می نوشته است: «استانبول و دیگر ممالک محروسهٔ عثمانیه…».
پس از عهد شاه عباس و تا به پایان رسیدن روزگار صفویان این اصطلاح به صورت های «ممالک محروسه»؛ «ممالک محروسهٔ خسروانی» و «ممالک محروسهٔ همایون» بکار رفته است. مکاتبات مربوط به دورهٔ شاه سلطان حسین نشاندهنده استفاده مکرر از این اصطلاح در اواخر دوران صفویه است.
تقسیم بندی سرزمین ایران به ایالات مختلف از زمان هخامنشیان سابقه داشته است. هر یک از ایالات در آن زمان از نوعی استقلال برخوردار بودند اداره می شد. اگرچه در دوران اسلامی، ایران استقلال خود را تا مدتی از دست داد و تقسیمات داخلی ایران را دچار آشفتگی گردید اما شالودهٔ تقسیمات داخلی به همراه هویت تاریخی و فرهنگی، تا حدودی دست نخورده باقی ماند و اصولاً هرگاه نظم و ثبات حاکم می گردید دوباره همان تقسیم ها مبنای نظام سیاسی و اداری قرار می گرفت.

و ایران تا عراق ایران رو شامل میشود. در تمام دوره ها این استراتژی ادامه پیدا کرده. حتی در نقل قولها خواهید دید که حتی از محمود هم سرباز بهشون میرسیده. در کل اصطلاحی برای حراست از کلیه این سرزمین هاست یک نوع اتحاد تقریبا مخفی است. بعد از راندن اعراب از اینجا باب شد و هدف اجازه ندادن به کشورهای بیگانه در کل منطقه بوده. حکومت مرکزی که این کار رو میکرده ایران بوده. یه افتخار برای ایرانیان و ترکها و سایر کشورهای همجواره. نمیدونین نگین منابع رو بیشتر بگردین پیدا میکنید. وگرنه میگفت ممالک محروثه ایران. این ایده ادامه دار بود و حتی عثمانی هم با همین ایده اعراب رو زیر چترش گرفت. چون ضربه اثاثی از اعراب خورده بودند. این زمان همون زمانیه که حاکمان ترک با همکاری نخبگان ایرانی شروع به تالیف کتابهای متعدد و احیای زبان ایرانی کردند. اینکه یه عده شاهنامه رو در مقابل ترکها میدونن یه اشتباه تاریخیه بزرگه. تاریخ زمان خواجه نصیر توسی و محمود جان رو بخونید بوضوح گفته. ایرانیهای حاضر واقعا کم لطفا به تاریخ و همسایگانشون. این استراتژی بعد از ضعیف شدن ایران توسط کشورهای دیگه با روسیه ادامه پیدا کرد که الانم ادامه داره و ایران خودش خودش رو از همه دور کرد. از روسها و از ترکها، همه شدن دشمن. در واقع رضا شاه نادان این سمت رو انتخاب کرد که میبینید اروپا و امریکا با ایران چه ها کردند ولی اسیای میانه اب از اب تکون نخورده.