ملکوم. [ م َ ] ( ع ص ) مظلوم. ( از ذیل اقرب الموارد ).ملکوم. [ م َ ] ( اِخ ) بتی مردمان قدیم را. ( از اقرب الموارد ). اسم بتی بودکه عمونیان او را می پرستیدند. ( قاموس کتاب مقدس ).
