ملکشاهی حسن

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] حسن ملک شاهی، در سال 1307ش، در بابل متولد شد. تحصیلات خود را در مدرسه های خیرات خان مشهد و سپهسالار تهران گذراند. دروس خارج را در نجف اشرف خواند و درجه اجتهاد را از محضر آیات عظام، خویی و شاهرودی گرفت.
او پس از اخذ درجه مدرسی به پیشنهاد بدیع الزمان فروزانفر، در دانشکده الهیات دانشگاه تهران هم زمان با تدریس، در سال 1339 موفق به اخذ درجه دکتری در رشته ی فلسفه و الهیات شد.
از سال 1352 به مدت 15 سال مدیریت گروه فلسفه دانشکده الهیات دانشگاه تهران را بر عهده داشت و نیز استاد مدعو در دانشگاه پرینستون آمریکا بود.
ملک شاهی در محضر کسانی همچون: ادیب نیشابوری، بدیع الزمان فروزانفر، فاضل تونی و مهدی الهی قمشه ای شاگردی کرده بود.
ملک شاهی که مدتی به علت عارضه ریوی در بستر بیماری بود، عصر روز دوشنبه، 19 فروردین ماه در بیمارستان طالقانی تهران از دنیا رفت.
وی در پنج شنبه، 22 فروردین 1387، تشییع و در بهشت زهرا به خاک سپرده شد. در این مراسم جمعی از استادان فلسفه و همکاران ملک شاهی و نیز آیت الله شبیری زنجانی حضور داشتند.

دانشنامه آزاد فارسی

مَلِکشاهی، حسن (بابل ۱۳۰۷ـ تهران ۱۳۸۷ش)
استاد فلسفۀ ایرانی. تحصیلات خود را در مشهد و تهران و دروس خارج را در نجف اشرف گذراند و به دریافت درجۀ اجتهاد از آیة الله خویی و شاهرودی موفق شد. وی نزد اساتیدی چون ادیب نیشابوری، فروزانفر، فاضل تونی و مهدی الهی قمشه ای تلمذ کرد و ضمن تدریس در دانشکدۀ الهیات دانشگاه تهران در ۱۳۳۹ دانشنامۀ دکتری در رشتۀ فلسفه و الهیات را دریافت کرد. ملکشاهی استاد مدعو دانشگاه پرینستون امریکا بود، از آثار اوست: حرکت و استیفای اقسام آن؛ تهذیب المنطق؛ اثولوجیا؛ السیاسةالمدنیه؛ الهیات شفا؛ فصول منتزعه، اثر فارابی (ترجمه و شرح)؛ اشارات و تنبیهات (ترجمه و شرح)؛ تاریخ تمدن اسلامی.

پیشنهاد کاربران

بپرس