ملکاری

لغت نامه دهخدا

ملکاری. [ م ُ ] ( اِخ ) یکی از دهستانهای هفت گانه بخش سردشت شهرستان مهاباد است که در شمال بخش واقع است و از شمال به دهستان منگور مهاباد و از جنوب به دهستان بریاج و از مشرق به دهستان گورک سردشت و بریاجی واز غرب به مرز ایران و عراق محدود است. کوهستانی و جنگلی و هوای آن سردسیر است. محصول عمده اش مواد جنگلی و محصولات دامی و توتون است. شغل اهالی گله داری و جزئی زراعت و جاجیم و جوراب بافی از صنایع دستی آنهاست. این دهستان از 31 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل شده است و در حدود 3703 تن سکنه دارد. قرای مهم آن احمد بریو، بنی خلف ، بیوران بالا، ملاشیخ ، زیوه و مرکز دهستان قریه ملاشیخ است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).

فرهنگ فارسی

نام یکی از دهستان های هفتگانه بخش سردشت شهرستان مهاباد. در سمت شمال و باختر بخش واقع است . کوهستانی و جنگلی و هوای آن سردسیر است . محصولات عمده اش مواد جنگلی محصول دامی توتون . از ۳۱ ده بزرگ و کوچک تشکیل شده که جمعا ۳۷٠۳ تن جمعیت دارد .

پیشنهاد کاربران

بپرس