ملک ستایی. [ م َ ل ِ س ِ ] ( حامص مرکب ) حالت و چگونگی ملک ستای. ستایشگری ملک. مداحی پادشاه : ماه غزل سرایی مرد ملک ستایم از تو غزل سرایی از من ملک ستایی.فرخی.
