( ملک آوازه ) ملک آوازه. [ م َ ل َ زَ / زِ ] ( ص مرکب ) به معنی بلندآوازه باشد که مرد مشهور و معروف است. ( برهان ) ( آنندراج ). بلندآوازه و مشهور و معروف. ( ناظم الاطباء ).
