مَلِکُ الْمُوَرِّخین، عبدالحسین (تهران ۱۲۴۸ـ۱۳۱۲ش)
روزنامه نگار، شاعر و مشروطه خواه. در آغاز مشروطه، هفته نامه های وطن، شاهنشاهی و آیینۀ عیب نما، و دو هفته نامۀ صفحۀ روزگار را منتشر کرد. به زبان های عربی و انگلیسی آشنا بود. در شعرهایی که می سرود ادیب تخلص می کرد. در ۱۴سالگی، نوشتن تاریخ انبیا را آغاز کرد و در ۱۳۲۲، پس از فوت پدرش مورخ الدوله سپهر، با گرفتن لقب ملک المورخین مأمور اتمام کتاب ناسخ التواریخ شد. قریب به صد جلد کتاب در حوزه های تاریخ و ادبیات و دین و صنایع نوشته است، ازجمله تاریخ یومیۀ ایران که تا سه روز قبل از مرگش همچنان آن را می نوشته است. اثر مهم دیگر او کتابی ۵جلدی شبیه به دایرةالمعارف است با مدخل های علمی، فنی، تاریخی و ادبی.
روزنامه نگار، شاعر و مشروطه خواه. در آغاز مشروطه، هفته نامه های وطن، شاهنشاهی و آیینۀ عیب نما، و دو هفته نامۀ صفحۀ روزگار را منتشر کرد. به زبان های عربی و انگلیسی آشنا بود. در شعرهایی که می سرود ادیب تخلص می کرد. در ۱۴سالگی، نوشتن تاریخ انبیا را آغاز کرد و در ۱۳۲۲، پس از فوت پدرش مورخ الدوله سپهر، با گرفتن لقب ملک المورخین مأمور اتمام کتاب ناسخ التواریخ شد. قریب به صد جلد کتاب در حوزه های تاریخ و ادبیات و دین و صنایع نوشته است، ازجمله تاریخ یومیۀ ایران که تا سه روز قبل از مرگش همچنان آن را می نوشته است. اثر مهم دیگر او کتابی ۵جلدی شبیه به دایرةالمعارف است با مدخل های علمی، فنی، تاریخی و ادبی.