ملک افزای

لغت نامه دهخدا

ملک افزای. [ م ُ اَ ] ( نف مرکب ) ملک افزاینده. که بر وسعت ونعمت مملکت بیفزاید. گسترش دهنده کشور :
افروخته دولت شه عالم رای
ملک افزای است و عدل گستر همه جای
زین دولت عدل گستر ملک افزای
چشم بد خلق دور داراد خدای.
امیرمعزی ( دیوان چ اقبال ص 820 ).

فرهنگ فارسی

ملک افزاینده . که بر وسعت و نعمت مملکت بیفزاید . گسترش دهنده کشور .

پیشنهاد کاربران

بپرس