ملک افزای. [ م ُ اَ ] ( نف مرکب ) ملک افزاینده. که بر وسعت ونعمت مملکت بیفزاید. گسترش دهنده کشور : افروخته دولت شه عالم رای ملک افزای است و عدل گستر همه جای زین دولت عدل گستر ملک افزای چشم بد خلق دور داراد خدای.
امیرمعزی ( دیوان چ اقبال ص 820 ).
فرهنگ فارسی
ملک افزاینده . که بر وسعت و نعمت مملکت بیفزاید . گسترش دهنده کشور .