ملک اشرف برسبای

[ویکی فقه] بَرْسْبای، ملک اشرف (سیف الدین) ابوالنّصر، از ممالیک (بُرجیه) مصر (حک: ۸۲۵ ـ۸۴۱)بود.
وی را یکی از ممالیک (چرکسی) سلطان برقوق شمرده اند که در روزگار سلطنتِ شیخ، به نخستین منصب و مقام مهم خود رسید و سپس (در ۲۳ ربیع الثانی ۸۲۱) حاکم ایالت طرابلس شد. او نیز مانند بسیاری از صاحب منصبان محبوس شد و مدتی در زندان های مَرْقَب و دمشق به اسارت گذرانید. با روی کار آمدنِ سلطان طَطَرْ، بخت با او مساعد شد و با وجود کوتاهی سلطنت این سلطان، توانست در قاهره راه تعالی پیش گیرد.
خصیصه اخلاقی
برسبای از لحظه ای که به سلطنت رسید، خصوصیات برجسته سرشت خود را که حرص و بدخویی و شقاوت بود آشکار ساخت. ).
نخستین اقدامات
یکی از نخستین اقدامات او، تجدید منع ورود عیسویان و یهودیان به خدمات و مناصب دولتی بود. . شاید این عمل نوعی مالیاتِ پوشیده و پنهان بوده است، زیرا افراد غیر مسلمان که هدف چنین فرمانی بودند معمولاً با پرداخت مبلغی پول خود را از این تنگنا بیرون می کشیدند؛ شاید هم اقدامی احتیاطی و ناشی از بدگمانی بوده، زیرا در آن زمان دزدان دریاییِ اروپایی در بحر روم (مدیترانه) بسیار فعالیّت می کردند، و این سیاست افراطی از آن جا ناشی می شد. به هرحال، اموال اروپاییان هم در مصر و هم در سوریه توقیف شد و به هیچ اروپایی اجازه داده نمی شد که به کشور خویش بازگردد. سپس به طور موقّت استفاده از پول های اروپایی ممنوع شد، اما این اقدام که اثری حساس داشت دیری نپایید.
لشکرکشی به جزیره قبرس
...