ملچ مولوچ.[ م َ ل َ / م ِ ل ِ ] ( اِ صوت ) نام آواز که از دهان برآید چون کودکی یا پیری بی دندان که چیزی آبدار جود. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به مَلَچ شود. - ملچ مولوچ کردن ؛ آواز کردن دهان هنگامی که چیزی خورند. و رجوع به ترکیب ملچ ملچ کردن ذیل ملچ شود.
فرهنگ فارسی
نام آواز که از دهان بر آید چون کودکی یا پیری بی دندان که چیزی آبدار جود .
