مِلوکسیکام ( به انگلیسی: Meloxicam ) یک داروی ضدالتهابِ غیراستروئیدی ( NSAID ) است. این دارو به صورت قرص های ۷٫۵ و ۱۵ میلی گرمی ارائه می شود. اثر این دارو ۳۰ تا ۶۰ دقیقه پس از مصرف آغاز می شود.
ملوکسیکام در درمان علائم بیماری های روماتیسم، پوکی استخوان، اسپوندیلیت انکیلوزان مورد استفاده قرار می گیرد.
ملوکسیکام از طریق مهار تولید ترکیبات شیمیایی که موجب درد و التهاب بدن می شوند عمل می کند. التهاب به علل مختلفی می تواند در مفصل، تاندون، عضله یا بافت های دیگر بدن به وجود آمده و موجب تورم و درد می شود. مِلوکسیکام مانند دیگر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی آنزیم سیکلواکسیژناز cyclooxygenase را مهار کرده و مانع فعالیت آن می شود. این آنزیم مسئول ساخت پروستاگلاندین ها prostaglandins هستند و پروستاگلاندین ها مواد شیمیایی در بدن هستند که موجب التهاب می شوند. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی از جمله ملوکسیکام با مهار این آنزیم موجب کاهش التهاب و علائم ناشی از آن مثل درد می شوند.
مقدار مصرف ملوکسیکام معمولاً یک قرص ۷٫۵ میلیگرمی در روز است ولی تحت نظر پزشک می توان استفاده از آن را تا ۱۵ میلیگرم در روز هم رساند. این دارو را می توان در دمای اتاق و هوای خشک نگهداری کرد.
ملوکسیکام می تواند با داروهای کاپتوپریل و لازیکس ( فورزماید ) تداخل اثر کرده و با کاهش اثر آن ها موجب افزایش فشار خون شود. بیماران مبتلا به آسم یا دارای حساسیت به آسپرین یا دیگر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی نباید از این دارو استفاده کنند. خطر مرگ و همچنین مصرف همزمان ملوکسیکام با داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین باید با احتیاط و با نظر پزشک باشد. از مصرف ملوکسیکام در سه ماهه اول و دوم بارداری باید اجتناب کرد. توجه: پیش از تجویز ملوکسیکام در صورتی که هرگونه داروی مسکن و آنتی هیستامین مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. ملوکسیکام با داروهایی مانند آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن و داروهای مشابه تداخل شدید دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفملوکسیکام در درمان علائم بیماری های روماتیسم، پوکی استخوان، اسپوندیلیت انکیلوزان مورد استفاده قرار می گیرد.
ملوکسیکام از طریق مهار تولید ترکیبات شیمیایی که موجب درد و التهاب بدن می شوند عمل می کند. التهاب به علل مختلفی می تواند در مفصل، تاندون، عضله یا بافت های دیگر بدن به وجود آمده و موجب تورم و درد می شود. مِلوکسیکام مانند دیگر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی آنزیم سیکلواکسیژناز cyclooxygenase را مهار کرده و مانع فعالیت آن می شود. این آنزیم مسئول ساخت پروستاگلاندین ها prostaglandins هستند و پروستاگلاندین ها مواد شیمیایی در بدن هستند که موجب التهاب می شوند. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی از جمله ملوکسیکام با مهار این آنزیم موجب کاهش التهاب و علائم ناشی از آن مثل درد می شوند.
مقدار مصرف ملوکسیکام معمولاً یک قرص ۷٫۵ میلیگرمی در روز است ولی تحت نظر پزشک می توان استفاده از آن را تا ۱۵ میلیگرم در روز هم رساند. این دارو را می توان در دمای اتاق و هوای خشک نگهداری کرد.
ملوکسیکام می تواند با داروهای کاپتوپریل و لازیکس ( فورزماید ) تداخل اثر کرده و با کاهش اثر آن ها موجب افزایش فشار خون شود. بیماران مبتلا به آسم یا دارای حساسیت به آسپرین یا دیگر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی نباید از این دارو استفاده کنند. خطر مرگ و همچنین مصرف همزمان ملوکسیکام با داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین باید با احتیاط و با نظر پزشک باشد. از مصرف ملوکسیکام در سه ماهه اول و دوم بارداری باید اجتناب کرد. توجه: پیش از تجویز ملوکسیکام در صورتی که هرگونه داروی مسکن و آنتی هیستامین مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. ملوکسیکام با داروهایی مانند آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن و داروهای مشابه تداخل شدید دارد.
wiki: ملوکسیکام