ملوانک

مَلَوانَک یا ناتیلوس جانوری دریایی از ردهٔ سرپایان و خانوادهٔ ملوانکان است ملوانک ۶ گونه دارد که به دو جنس تقسیم می شوند این جانوران طی میلیون ها سال تقریباً هیچ تغییری نکرده اند و تنها عضو برجای مانده از زیرردهٔ ملوانک واران هستند. به همین دلیل اغلب به آن ها لقب «فسیل های زنده» داده می شود.
نخستین ملوانک واران در اواخر دوره کامبرین به وجود آمدند در دورهٔ اردویسین اقیانوس ها آکنده از ملوانک واران بود از ملوانک وارانی با اندازه یک کف دست تا ملوانک وارانی به بزرگی کوسه سفید ولی با وقوع رویداد انقراض اردویسین - سیلورین تنوع این جانوران به تدریج کاهش یافت و از دوره دونین آمونیت ها جایگزین ملوانک واران شدند ملوانک امروزه تنها بازمانده تبار ملوانک واران محسوب می شود[ ۱]
ملوانک ها شکارچی هستند و غذایشان میگو، ماهیان ریز و سخت پوستان هستند. ملوانک این جانوران را با شاخک های خود شکار می کند. شکارگری ملوانک ها شبانه صورت می گیرد و این جانوران در طی روز برای استراحت به کف دریا فرومی خوابند.
صدف ملوانک به اتاقک هایی بخش شده که برخی از این اتاقک ها با گاز پر می شود تا به این جانور برای شناور ماندن کمک کند. ملوانک برای بالا و پائین رفتن در آب مقدار این گاز را کم و زیاد می کند. ملوانک به کمک پیش رانش فواره ای به عقب شنا می کند. یک لولهٔ ماهیچه ای که در پشت شاخک هایش واقع شده وظیفهٔ فواره کردن آب را به عهده دارد. [ ۱]
شکل ظاهری ملوانک به بقیه سرپایان شباهت دارد یعنی دارای سری برجسته و تعدادی شاخک است. ملوانک ها معمولاً تعداد شاخک هایشان بیشتر از دیگر سرپایان است و تعداد آن ها گاه به ۹۰ شاخک می رسد. شاخک های ناتیلوس در دو دایره جدا قرار گرفته اند و بر خلاف دیگر سرپایان مکنده و چندشاخه نیستند و جمع شونده هستند. سوهانک ملوانک پهن است و ۹ دندانک دارد. ملوانک دو آب شش دارد و مغز آن پیشرفته است. حس چشایی و لامسه نیز در ملوانک ها پیشرفته است.