ملوان

ایرانیان همگی یک نژاد و یک قوم و یک گروهند و پیداست که یک زبان دارند دوستی که از کردان فارس نام برد وازه کرد تا ۱۵۰ سال پیش به چم عشایر پارسی ( ایرانی تبار ) بود و بلوچ و لر و دری زبان و دیلمی و پشتو و کرمانج و هر ایرانی کوچگرد را کرد میگفتند آن هم که زم و زموم نوشتی درستش رم هست رم پارسی قبیله هست و رمهای پارس پنج رم بزرگ بودند رم رمیجان ( بنام رم گیلویه نیز خوانده میشد و هنوز هم کوه انان به کهکیلویه نامور هست ) رم بارزنگان ( رم شهریار هم گفته میشد - گیلویه و شهریار نام سرداران ان هست ) رم ذیوان رم لوالگان رم کاریان ( رم کاریون هنوز هم برپا و نامورست )
این زبانها و تمایزها در این چند سده اخیر پس از اسلام و پس از مغول پدید امده و پیشتر همگی پهلوی خوانده میشدند

امروزه هم در زبان مَلَوان به کار می رود ولی به منظور شناگر و برای این منظور که در فارسی استفاده می شود در کوردی کلمه دریاوان استفاده می شود

خلبان : خله در زبان کوردی یعنی به پرواز در آوردن - خلبان یعنی کسی که آن وسیله را به پرواز در می آورد .
بازی : یک فارس به هیچ وجه نمیداند که ریشه کلمه بازی از کجاست ؛ چون بازی یک کلمه کوردی است . در کوردی به پریدن �باز� میگویند . بالا و پایین پریدن و نرمش کردن در زبان کوردی میشه �باز باز کانی� - پس ریشه کلمه بازی کوردی است .
هنر : در زبان کوردی به خلق یک اثر یا ساختن یک وسیله عالی �هنین� گفته میشود و به کسی که این اثر را خلق کرده �هونرمه ند� گفته میشود . پس کلمه هنر کوردی است و فارس ریشه ای برای این کلمه ندارد .
پیکان : در کوردی به هدف زدن را �پیکان� میگویند . مثلاً وقتی بخواهند بگویند که به هدف زدم ، میگویند �پیکام� یا اگر بخواهند که به دیگری بگویند که به هدف زدی ، میگویند �پیکات� . بنابراین ریشه این کلمه کوردی است .
واژه : ریشه این کلمه کوردی است . ما به کلمات و بحث و گفتگو میگوییم �ویژین� �واچین� �وشه� و غیره .
آینه : این کلمه در زبان کوردی �آوینه� است . کلمه �آو� یعنی آب و کلمه �وینه� یعنی تصویر و در زبان کوردی کلمه �آینه� یعنی مانند آب صاف تصویر را منعکس می کند .
قمقمه : اگر از یک فارس بپرسی که ریشه این کلمه چیه ؟ قطعاً نمیداند . اما یک کورد بسیار راحت به ریشه آن پی میبرد . کوردها به �جرعه� می گویند �قم� . یک جرعه آب در کوردی میشود � قمه آو� و در وسیله ای که آب هست میگویند قمقمه .
البرز : همانطور که میدانیم البرز به رشته کوه اشاره دارد و کوه یعنی بلندی . کلمه �برز� در کوردی یعنی بلندی که بعد از حمله اعراب پسوند �ال� گرفته و به البرز تبدیل شده است .
جریان : در زبان کوردی به آمدن و رفتن و به گذشتن میگویند �گریان� که بنا بر تسلط زبان عربی بر منطقه در گذشته این کلمه از گریان به جریان تغییر شکل داده است .
کتک : در زبان کوردی کلمه �کوت� یعنی زدن و ریشه کتک از این کلمه آمده و اساساً کوردی است .
میرزاه : لوله حمل ادرار را میزراه میگویند . در کوردی به ادرار �میز� گفته میشود .
ایران : در کوردی به آتش �ایر� یا �آگر� گفته میشود و در کلمه ایران یعنی جای آتش که در اصل کوردی است .
اینها تنها بخشی از کلماتی است که امروزه در زبان فارسی استفاده شده که در اصل کوردی هستند .